admin

Το αυτόνομο νευρικό σύστημα

Το νευρικό σύστημα είναι γνωστό ότι είναι εκείνο που ελέγχει, ρυθμίζει και συντονίζει όλες τις λειτουργίες του ανθρωπίνου σώματος. Είναι το σύστημα που με την βοήθεια των πέντε αισθητήριων οργάνων μας, δηλαδή των ματιών, της μύτης, της γλώσσας, των αυτιών και του δέρματος μας δίνει την ικανότητα να νοιώθουμε, να αντιλαμβανόμαστε και να αντιδρούμε στο περιβάλλον μας κάτι που είναι απαραίτητη προϋπόθεση για τη φυσιολογική μας διαβίωση και εξέλιξη. Μην ξεχνάμε ότι είναι επίσης και η έδρα όλων των ψυχικών μας λειτουργιών.

Το νευρικό σύστημα αποτελείται από το κεντρικό νευρικό σύστημα, που περιλαμβάνει τον εγκέφαλο και νωτιαίο μυελό και το περιφερικό νευρικό σύστημα , που περιλαμβάνει το εκούσιο και αυτόνομο νευρικό σύστημα. Το εκούσιο αποτελείται από το αισθητικό και κινητικό νευρικό σύστημα και το αυτόνομο από το συμπαθητικό και παρασυμπαθητικό νευρικό σύστημα.

Το αυτόνομο νευρικό σύστημα ελέγχει όλες τις αυτόματες λειτουργίες του οργανισμού μας, ελέγχει όλα τα ζωτικά μας όργανα, τους λείους μύες, τον καρδιακό μυ, τους εξωκρινείς και ιδρωτοποιούς αδένες ,τα τριχοθυλάκια, λειτουργίες όπως την αναπνοή, την πέψη, τις διάφορες σπλαχνικές λειτουργίες, τους ενδοκρινείς αδένες, την κυκλοφορία του αίματος κ.α. Έχει σημαντικό ρόλο γιατί εκούσια και υποσυνείδητα βοηθά τον εγκέφαλο, τον απαλλάσσει από περιττό και μη δημιουργικό έργο, αφήνοντάς του χρόνο για να αφοσιωθεί στο παραγωγικό έργο της διανόησης και της κουλτούρας. Αν δεν λειτουργούσε έτσι το αυτόνομο νευρικό σύστημα, δεν θα υπήρχε το επίπεδο εξέλιξης του ανθρώπου και της κοινωνίας που ζει.

Η δράση του συμπαθητικού νευρικού συστήματος είναι διεγερτική, φέρνει το σώμα σε εγρήγορση και του δίνει την δυνατότητα για ανάληψη έντονης δραστηριότητας, προετοιμάζει τον οργανισμό να αντιδράσει στις διάφορες καταστάσεις που αντιμετωπίζει με ΠΑΛΗ ή ΦΥΓΗ. Το παρασυμπαθητικό νευρικό σύστημα πάλι καταστέλλει τις λειτουργίες για να επανέλθει ισορροπία μετά το τέλος της ΠΑΛΗΣ ή ΦΥΓΗΣ.

Όταν υπάρχει έντονο άγχος, τα επινεφρίδια εκκρίνουν διάφορες ορμόνες που επηρεάζουν άμεσα το συμπαθητικό νευρικό σύστημα και κατ’ επέκταση διάφορες λειτουργίες όπως:

1) αύξηση του καρδιακού παλμού, 2) διάταση των βρογχιολίων, 3) αύξηση παροχής αίματος,4) σύσπαση των αγγείων του δέρματος, 5) διαστολή των αγγείων των μυών, 6) διαστολή της κόρης του ματιού, 7) αναστολή των κινήσεων του εντέρου, 8) αναστολή στύσης και οργασμού, 9) ανόρθωση τριχών. Ελέγχει την τροφοδοσία των μυών με αίμα. Επίσης η πέψη δεν γίνεται σωστά και επόμενο είναι να μην απορροφούνται τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά που έχει ανάγκη ο οργανισμός μας.

Το παρασυμπαθητικό νευρικό σύστημα επηρεάζει τις ίδιες ακριβώς λειτουργίες με αντίθετο ακριβώς τρόπο, δηλαδή λειτουργεί κατασταλτικά στα διάφορα συστήματα που διεγείρονται για διάφορες αιτίες από το συμπαθητικό νευρικό σύστημα. Επίσης διεγείρει και ενεργοποιεί το αναπαραγωγικό, το ανοσοποιητικό και πεπτικό μας σύστημα, ελέγχει ακόμα και τη λειτουργία της ούρησης.

Αν το άγχος συνεχιστεί για αρκετό χρονικό διάστημα, η υπερδραστηριότητα του συμπαθητικού νευρικού συστήματος οδηγεί σε μείωση του ανοσοποιητικού μας συστήματος και γινόμαστε ευάλωτοι σε παθογόνους οργανισμούς, με κατάληξη την αρρώστια. Έχει επίσης παρατηρηθεί ότι άτομα που υπόκεινται σε Χειροπρακτική αγωγή δεν προσβάλλονται εύκολα από κρυολογήματα και γρίπη.

Είναι σημαντικά και τα δύο τμήματα του αυτόνομου νευρικού συστήματος γιατί μέσω των μηχανισμών ανάδρασης, το ένα συμπληρώνει το άλλο και διατηρεί ο οργανισμός μας την ομοιόστασή του και σωστά αποκαλούνται το ένα τροφοτροπικό και το άλλο εργοτροπικό.

ΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ Η ΧΕΙΡΟΠΡΑΚΤΙΚΗ ΑΝΑΤΑΞΗ ΣΤΟ ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΝΕΥΡΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

1) Έρευνες έχουν δείξει ότι η Χειροπρακτική ανάταξη επηρεάζει άμεσα το αυτόνομο νευρικό σύστημα και φυσικά ανακουφίζει από τον πόνο. Τα άτομα που βρίσκονται σε Χειροπρακτική αγωγή έχουν παρουσιάσει βελτίωση στη λειτουργία του αναπνευστικού και πεπτικού τους συστήματος, στην αρτηριακή τους πίεση κ.α.

Η ανάταξη βοηθά το αυτόνομο νευρικό σύστημα που συμμετέχει στη διατήρηση της εσωτερικής ομοιόστασης του οργανισμού καθώς και στην επικοινωνία και λειτουργία με το περιβάλλον, όπως επίσης στη συμπεριφορά μας. Η δυσλειτουργία του μπορεί να προκαλέσει ασθένειες και κακή ποιότητα ζωής.

2) Προσφέρει καλύτερη ισορροπία και στάση σώματος και βελτιώνει το χρόνο αντίδρασης στην επικοινωνία με την παρεγκεφαλίδα από τις σπονδυλικές αρθρώσεις. Αυτό γίνεται γιατί ο νωτιαίος μυελός μεταφέρει μηνύματα από τα νεύρα που εκβάλλουν από τις σπονδυλικές αρθρώσεις στην παρεγκεφαλίδα. Στην πορεία λοιπόν των νευρικών ερεθισμάτων προς τον εγκέφαλο μεταφέρονται πληροφορίες από την περιφέρεια προς το κέντρο ή εντολές από το κέντρο προς την περιφέρεια και σε συνδυασμό με τη λειτουργία του εσωτερικού μέσου αυτιού, επηρεάζεται η ισορροπία και η στάση του σώματος.

Όταν υπάρχουν προβλήματα στο μυοσκελετικό σύστημα δημιουργούνται υπεξαρθρήματα που προκαλούν πιέσεις στα σπονδυλικά νεύρα, τα οποία μεταφέρουν μηνύματα στο νωτιαίο μυελό και στη συνέχεια στην παρεγκεφαλίδα. Με την ανάλογη ανάταξη επαναφέρουμε τη σωστή λειτουργία των σπονδυλικών αρθρώσεων και φυσικά των νεύρων και έτσι μεταφέρονται τα μηνύματα και οι εντολές ελεύθερα.

3) Βελτιώνει την κίνηση των αρθρώσεων επιτρέποντας έτσι την καλύτερη απορρόφηση των θρεπτικών συστατικών, την ενυδάτωση των μεσοσπονδυλίων δίσκων και της αρθρικής κάψας , μειώνει επίσης τον κίνδυνο εκφυλισμού και τραυματισμού. Οι περισσότεροι άνθρωποι κατά τη διάρκεια των διαφόρων δραστηριοτήτων τους, δεν χρησιμοποιούν σωστά- ομοιόμορφα τους μύες και τις αρθρώσεις τους. Άτομα που κάθονται σε ένα γραφείο ή μπροστά σ’ έναν υπολογιστή, που σηκώνουν βάρη, που οδηγούν πολλές ώρες, που κάνουν διάφορα αθλήματα και καταπονούν τη σπονδυλική τους στήλη, με μαθηματική ακρίβεια θα παρουσιάσουν πρόβλημα. Όταν οι λάθος κινήσεις επαναλαμβάνονται, με την πάροδο του χρόνου προδιαθέτουν το σώμα τους να δημιουργήσει υπεξάρθρημα. Παρουσιάζονται μυϊκές συσπάσεις που μπορούν να προκαλέσουν ανισορροπία στους μύες, που κατ’ επέκταση θα οδηγήσουν σε τραυματισμό ή κάποια δυσλειτουργία στις διάφορες αρθρώσεις κι αν είναι στη σπονδυλική στήλη, θα επηρεαστούν και τα σπονδυλικά νεύρα.

4) Σε μελέτες που έγιναν σε ποδοσφαιριστές και άλλους αθλητές που υπόκειντο σε Χειροπρακτική αγωγή διαπίστωσαν ότι είχαν καλύτερες επιδόσεις, λιγότερα διαστρέμματα και θλάσεις και πολύ γρήγορη ανάρρωση σε περίπτωση τραυματισμού.

5) Οι ανατάξεις έχουν ρυθμιστική επίδραση στην ισορροπία των νευροδιαβιβαστών και στη λειτουργία των εγκεφαλικών κυμάτων που ελέγχουν τον τρόπο σκέψης, αίσθησης και συμπεριφοράς μας. Διαφορετικά τμήματα του εγκεφάλου μας όπως ο υποθάλαμος, η αμυγδαλή, η μέλαινα ουσία συνεργάζονται για να βοηθήσουν να ισορροπήσουν και να ρυθμίσουν την παραγωγή των νευροδιαβιβαστών που είναι οι χημικοί αγγελιοφόροι που ελέγχουν το μυαλό μας.

Αν υπάρχει διαταραχή στους νευροδιαβιβαστές μπορεί να μας οδηγήσει σε διάφορες καταστάσεις όπως κατάθλιψη, ψυχαναγκαστικές διαταραχές, άγχος, εθισμούς κ.α. Έχουν ελέγξει τα κύματα του εγκεφάλου πριν και μετά τη Χειροπρακτική ανάταξη και έχουν παρατηρήσει ότι μετά την ανάταξη ρυθμίζονται και επανέρχονται στο φυσιολογικό τους τα « α» κύματα του εγκεφάλου και επίσης αυξάνονται όταν χρησιμοποιούνται τεχνικές χαλάρωσης.

6) Βοηθάει ευεργετικά και την προχωρημένη εγκυμοσύνη! Υπάρχουν τεχνικές όπως η Webster technique, που χρησιμοποιείται σε προχωρημένη εγκυμοσύνη, είναι μια ήπια τεχνική και έχει να κάνει με προβλήματα που μπορεί να παρουσιασθούν κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, που αφορούν τη θέση του εμβρύου. Η τεχνική αυτή προσπαθεί να εξισορροπήσει τη λεκάνη και να μειώσει την πίεση που ασκείται στους συνδέσμους που ενώνουν τη λεκάνη με την μήτρα βοηθώντας το έμβρυο να πάρει τη σωστή θέση για τον τοκετό. Έχει επίσης παρατηρηθεί ότι βοηθά στην ομαλή έκβαση της εγκυμοσύνης και μειώνει το χρόνο του τοκετού.

7) Επιστημονική έρευνα!

Το συμπαθητικό και παρασυμπαθητικό νευρικό σύστημα πέρα από τη συναγωνιστική ή ανταγωνιστική τους δράση, παρατήρησαν κάποιοι ερευνητές ότι η λειτουργία ιδιαίτερα του συμπαθητικού επηρεάζεται και εξαρτάται από γνωστικές ή νοητικές λειτουργίες του ανθρώπου, ότι δηλαδή το αυτόνομο νευρικό σύστημα δεν είναι απολύτως αυτόνομο και ότι ο εγκέφαλος μέσω της νοητικής λειτουργίας μπορεί να παρέμβει στο έργο του. Με την αντιμετώπιση διαφόρων καταστάσεων και με τον έλεγχο του άγχους ασχολείται και η βιοανάδραση.

8) Θετικά συναισθήματα ωφελούν τη θεραπεία!

Πριν λίγο καιρό κτυπά το τηλέφωνο και ακούω μια πονεμένη φωνή. _ Σας παρακαλώ αν μπορείτε βοηθήστε με, χειρουργήθηκα δύο φορές στη σπονδυλική στήλη για δισκοπάθεια, πήγα καλά για λίγους μήνες αλλά τώρα άρχισα πάλι να πονώ και συνεχίζει…..<< τι να κάνω είμαι ξαπλωμένη σ’ ένα καναπέ και είμαι απελπισμένη….. σας παρακαλώ μια ερώτηση ακόμα, μήπως η ανησυχία, ο φόβος, η ανασφάλειά μου, το άγχος μου επηρεάζουν το πρόβλημά μου;>>

Με λίγα λόγια αφού είδαμε το πρόβλημά της και την ανακουφίσαμε από τον πόνο, στη συνέχεια τη βοηθήσαμε να ξεπεράσει όσο μπορούσε τα αρνητικά της συναισθήματα για να μπορέσει να έλθει σε μια ισορροπία ώστε να αντιμετωπίσει το σωματικό της πρόβλημα όσο το δυνατόν καλύτερα. Η απάντηση στο ερώτημά της ήταν θετική ….είναι αποδεδειγμένο πλέον ότι τα αρνητικά συναισθήματα επηρεάζουν την υγεία μας και επιδεινώνουν τυχόν προβλήματα.

« Αν ένας άνθρωπος αλλάξει τη στάση του απέναντι σ’ ότι του συμβαίνει, με τον καιρό θα μεταβληθεί η ίδια η φύση των γεγονότων που του συμβαίνουν.»

Δισκοπάθεια

Τα προβλήματα της σπονδυλικής στήλης είναι οι πλέον διαδεδομένες παθήσεις στον άνθρωπο.

Ο ένας στους τρεις ανθρώπους συνήθως υποφέρει από πόνο στη μέση, σε πολλές περιπτώσεις ο πόνος επεκτείνεται στο ένα πόδι ίσως όμως και στα δύο.

Ο πόνος ο οποίος επεκτείνεται από τη μέση στο πόδι λέγεται ισχιαλγία κι εντοπίζεται στο γλουτό, μηρό, κνήμη, αστράγαλο ή και στο κάτω άκρο του ποδιού.

Το νεύρο το οποίο καταλήγει στα κάτω άκρα του σώματος, αρχίζει από την οσφυϊκή χώρα και αποτελείται από πέντε μεγάλες ρίζες νεύρων, που εκβάλουν από το νωτιαίο σωλήνα. Είναι το μεγαλύτερο σπονδυλικό νεύρο το οποίο υπάρχει στον ανθρώπινο οργανισμό και ονομάζεται ισχιακό.

Ο πόνος ο οποίος δεν αντανακλά πουθενά αλλού, αλλά παραμένει μόνο στη μέση (οσφύ) λέγεται οσφυαλγία. Το μεγαλύτερο ποσοστό (περίπου 80- 85%) των περιπτώσεων οφείλονται σε προβλήματα των μεσοσπονδυλίων δίσκων και ονομάζονται δισκοπάθεια.

Μεσοσπονδύλιος Δίσκος

Η σπονδυλική μας στήλη αποτελείται από εικοσιτέσσερα (24) οστά που ονομάζονται σπόνδυλοι και έχουν το σχήμα δακτυλιδιού τα οποία βρίσκονται τοποθετημένα το ένα πάνω στο άλλο. Μεταξύ τους υπάρχει ένα κατά προσέγγιση στρογγυλό ελαστικό μαξιλαράκι που ονομάζεται μεσοσπονδύλιος δίσκος ο οποίος συνίσταται 1) Από τον ινώδη δακτύλιο 2) τον πηκτοειδή πυρήνα και 3) τις χόνδρινες πλάκες. Οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι (ο ινώδης δακτύλιος) περικλείονται από τους εμπρόσθιο και οπίσθιο επιμήκη συνδέσμους οι οποίοι είναι προσκολλημένοι στους σπονδύλους για να τους στηρίζουν και να τους χωρίζουν μεταξύ τους.

Ο ινώδης δακτύλιος βρίσκεται μεταξύ των σπονδυλικών σωμάτων, τα συγκρατεί, τα βοηθά να βρίσκονται στη σωστή θέση κι αποτελείται από ελαστικές ίνες, συνδετικά και χονδρικά κύτταρα. Λόγω της ελαστικότητας των ινών από τις οποίες συνιστάται, επιτρέπει μικρή κίνηση των σπονδύλων μεταξύ τους καθώς επίσης συντήνει στη διατήρηση της θέσης και του σχήματος του πηκτοειδή πυρήνα που βρίσκεται στο κέντρο του.

Οι χόνδρινες πλάκες είναι η άνω και κάτω επιφάνεια των σπονδυλικών σωμάτων και προστατεύουν τους σπονδύλους από τις πιέσεις που δέχονται, λειτουργούν επίσης ως διαχωριστική μεμβράνη μεταξύ του σπογγώδους ιστού του σώματος των σπονδύλων και του πηκτοειδή πυρήνα. Η διαχωριστική αυτή μεμβράνη επιτρέπει σύμφωνα με τους νόμους της ωσμωτικής πίεσης, την ανταλλαγή υγρών.

Ο πηκτοειδής πυρήνας χρησιμοποιείται σαν υπομόχλιο στις κινήσεις των σπονδύλων και επιτελεί ομοιόμορφη διανομή στις πιέσεις που δέχεται προς τον ινώδη δακτύλιο και στις χόνδρινες πλάκες των σπονδυλικών σωμάτων. Επίσης παίζει μεγάλο ρόλο στο μηχανισμό απορρόφησης, (SHOCK) δηλαδή μιας πίεσης που ασκείται επί της σπονδυλικής στήλης. Σημαντικός του ρόλος επίσης είναι η

ανταλλαγή υγρών με τους γύρω ιστούς και φυσικά με το σπονδυλικό σώμα που περιέχει αγγεία αίματος.

Οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι επιτρέπουν στη σπονδυλική στήλη να κάνει κάμψεις, στροφές κι εκτάσεις με άνεση, χωρίς πρόβλημα ή πόνο. Χωρίς αυτούς, οι σπόνδυλοι σε κάθε κίνηση θα υπόκειντο σε τριβή και θα εκφυλίζονταν, εκτός από τον πόνο που θα προκαλούσαν. Περικλείονται επίσης ο ινώδης δακτύλιος, από τον εμπρόσθιο και οπίσθιο επιμήκεις συνδέσμους, οι οποίοι είναι προσκολλημένοι στους σπονδύλους για να τους στηρίζουν και να τους χωρίζουν μεταξύ τους.

Ένα από τα βασικότερα χαρακτηριστικά του μεσοσπονδυλίου δίσκου και δη του πηκτοειδή πυρήνα είναι ότι ανάλογα της ρευστότητας που έχει μπορούμε να παρατηρήσουμε αυξομείωση του μήκους της σπονδυλικής στήλης κατά 2-3 εκ.. Ο πηκτοειδής πυρήνας σε νεαρή ηλικία βρίσκεται σε μια ημίρρευστη κατάσταση, με τα χρόνια όμως, γίνεται συμπαγής και εύθρυπτος. Δηλαδή όσο παχύρευστος είναι ο πηκτοειδής πυρήνας λόγω απώλειας υγρών που προέρχεται από πίεση που δέχεται η σπονδυλική στήλη ενός ατόμου, εξαιτίας του επαγγέλματος, του σωματικού βάρους, της άσκησης ή της καταπόνησης, τόσο μεγαλύτερη πίεση ασκεί γύρω του και γίνεται παχύρευστος που σημαίνει μείωση του ύψους του. Όσο πιό υγρός (υδαρής) είναι, η πίεση που ασκείται είναι μικρότερη. Γι’αυτό κατά την βραδυνή ξεκούραση όπου ελαττώνεται η πίεση στο πηκτοειδή πυρήνα, τα υγρά του επανέρχονται στο φυσιολογικό και λαμβάνει χώρα η επιμήκυνση. Αυτή η διαδικασία δεν μπορεί να συμβεί όταν ο πηκτοειδής πυρήνας έχει χάσει την ελαστικότητα και τη ρευστότητά του.

Οι τρείς αυτοί παράγοντες 1) χόνδρινες πλάκες, 2)ινώδης δακτύλιος και 3) ο πηκτοειδής πυρήνας, εκτελούν τις στατικές και δυναμικές λειτουργίες της σπονδυλικής στήλης και την διατηρούν σε μια φυσιολογική κατάσταση. Όταν όμως υπάρχει ανατομικό πρόβλημα, τραυματισμός ή ιστοχημικές αλλοιώσεις, τότε ο μεσοσπονδύλιος δίσκος οδηγείται στην πάθηση που αποκαλείται δισκοπάθεια.

Στο κέντρο κάθε σπονδύλου υπάρχει μια οπή που στο σύνολό τους όλοι μαζί οι σπόνδυλοι σχηματίζουν ένα κάθετο σωλήνα, τον αποκαλούμενο νωτιαίο σωλήνα, από τον οποίο περνά ο νωτιαίος μυελός που μεταφέρει νεύρα από και προς τον εγκέφαλο. Μεταξύ των σπονδύλων υπάρχουν οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι που σχηματίζουν τα τρήματα (οπές) από τα οποία εκβάλλουν τα νωτιαία νεύρα που καταλήγουν σε όλα τα μέρη του σώματος.

Η σπουδαιότητα των δίσκων και των σπονδύλων είναι μεγάλη γιατί μεταφέρουν το μεγαλύτερο βάρος του σώματος. Το βάρος αυξάνεται από τον αυχένα και κάτω με αποτέλεσμα οι δίσκοι και οι σπόνδυλοι να αυξάνουν σταδιακά το μέγεθος και την ανθεκτικότητά τους.

Οι δίσκοι και ειδικότερα μεταξύ του τέταρτου και πέμπτου οσφυϊκού καθώς και μεταξύ του πέμπτου οσφυϊκού και του ιερού οστού, υπόκεινται σε μεγαλύτερες πιέσεις με αποτέλεσμα να έχουμε υπεξαρθρήματα και εκφυλιστικές αλλοιώσεις… Αυτό μπορεί να συμβεί όταν δε φροντίζουμε έγκαιρα και κατάλληλα τη σπονδυλική μας στήλη.

Τα προβλήματα των μεσοσπονδυλίων δίσκων παρουσιάζονται σε τρεις κατηγορίες:

1. Προβολή δίσκου (SLIPPED DISC)

2. Κήλη δίσκου

3. Εκφυλισμός δίσκου

Παρακάτω αναλύουμε τις περιπτώσεις προβλημάτων των δίσκων:

1. ΠΡΟΒΟΛΗ ΔΙΣΚΟΥ

Η σπονδυλική στήλη είναι φτιαγμένη κατά τέτοιο τρόπο ώστε να αντέχει σε μεγάλη πίεση και ένταση. Ομως μια απότομη πτώση, ένα χτύπημα, μια κακή στάση εργασίας και άλλοι ανορθόδοξοι παράγοντες, μπορούν να προκαλέσουν πρόβλημα σε ένα σπόνδυλο ή όπως λέμε στην επιστήμη της ΧΕΙΡΟΠΡΑΚΤΙΚΗΣ, ΥΠΕΞΑΡΘΡΗΜΑ (SUBLUXATION).

ΥΠΕΞΑΡΘΡΗΜΑ είναι η εκτός κέντρου θέση ενός οστού αλλά μέσα στο χώρο της άρθρωσης. Είναι μία δυσαρθρία, μια μορφή τραύματος, που αν της επιτραπεί να υπάρξει, τελικά θα καταλήξει στη δημιουργία ενδοσκληριδίου μηνιγγικής θήκης… ακόμη δημιουργούνται ινώδεις συμφύσεις στα τρήματα από τα οποία εκβάλουν τα νωτιαία νεύρα με αποτέλεσμα να πιέζονται και να προκαλούν ερεθισμούς και φλεγμονές. Πολλές φορές ο ινώδης δακτύλιος διογκώνεται και παρατηρείται πρόπτωση της οπισθοπλάγιας επιφάνειάς του κι ενώ δεν είναι πραγματική κήλη, αδυνατίζει και κυρτώνει το έξω μέρος. Τότε μια Χειροπρακτική ανάταξη μπορεί να ελευθερώσει την πίεση που ασκείται στα νεύρα που εκβάλουν απ’ αυτόν και φυσικά θα κάνει τον άνθρωπο να ανακουφιστεί από τους πόνους.

2. ΚΗΛΗ ΔΙΣΚΟΥ

Πολλές φορές ένας τραυματισμός των συνδέσμων που βρίσκονται δίπλα από τους δίσκους τους κάνουν να αδυνατούν, με αποτέλεσμα να βρίσκει την ευκαιρία ο δίσκος να εκβάλλει προς τα πίσω, εμπρός ή προς το πλάι και να δημιουργείται η λεγόμενη δισκοκήλη. Φυσικά η πίεση που ασκείται στα νεύρα ή στο νωτιαίο σωλήνα εξαρτάται από το μέγεθος της κήλης, τη φλεγμονή και το οίδημα που δημιουργείται.

Το σκληρό μέρος του δίσκου, ο ινώδης δακτύλιος, υποχωρεί με αποτέλεσμα το μαλακό μέρος, ο πηκτοειδής πυρήνας, να βγαίνει προς τα έξω και να πιέζει τα νωτιαία νεύρα ή το μηνιγγικό σάκο.

3. ΕΚΦΥΛΙΣΜΟΣ ΔΙΣΚΟΥ

Πολλές φορές με την πάροδο του χρόνου και συνήθως μετά το 25ο έτος της ηλικίας του ανθρώπου, ο δίσκος αρχίζει να χάνει την ελαστικότητά του, να χαλαρώνει και ο πυρήνας να γίνεται λιγότερο ρευστός. Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι ο δίσκος να λεπταίνει και να αδυνατεί και κατά συνέπεια να καθίσταται λιγότερο ικανός να εκτελέσει τη φυσική του λειτουργία, δηλαδή ως εξουδετερωτής των διαφόρων πιέσεων (SHOCK) που δέχεται η σπονδυλική στήλη.

Ο χρόνος εκφυλισμού του μεσοσπονδυλίου δίσκου διαφέρει από άτομο σε άτομο και εξαρτάται από το βάρος του σώματος, τον τρόπο ζωής, κίνησης ή εργασίας, από τη σωστή ή λανθασμένη άρση βαρών καθώς επίσης και από την κληρονομική προδιάθεση του καθενός και βέβαια από τη διατροφή που κάνει.

Ο εκφυλισμός του δίσκου όταν έχει μπει στο στάδιο της επιτάχυνσης, έχει σαν αποτέλεσμα την αρχή διαφόρων προβλημάτων. Όταν ο δίσκος αρχίζει να χάνει την ανθεκτικότητά του, κυρτώνει και σταδιακά μπορεί να προκαλέσει ακόμα και κήλη. Συνέπεια τούτου λοιπόν του φαινομένου είναι να δημιουργείται πίεση στα νεύρα με αποτέλεσμα να έχουμε αφόρητους πόνους, μυϊκούς σπασμούς, δυσκαμψία, υπερευαισθησία στην περιοχή του προβλήματος και πόνο σε πολλές περιπτώσεις κατά μήκος του ισχιακού νεύρου, αν το πρόβλημα βρίσκεται στην οσφυική μοίρα φυσικά.

Τα αντανακλαστικά μειώνονται ή εξαφανίζονται, ο μυϊκός τόνος δεν είναι αυτός που πρέπει να είναι, υπάρχει ατροφία, αδυναμία και άλλα συμπτώματα.

Τα αίτια του εκφυλισμού

Ακόμα και νεαρά άτομα μπορεί να υποφέρουν από εκφυλισμό του μεσοσπονδυλίου δίσκου εξαιτίας της έλλειψης θρεπτικών τροφών. Αυτό δε σημαίνει ασιτία, αλλά τι είδος τροφών λαμβάνουμε. Στην περίπτωση αυτή έχουμε να κάνουμε με πεινασμένους ιστούς του δίσκου.

Κάθε κύτταρο του σώματος πρέπει να τρέφεται σωστά για να εκτελεί την κανονική του λειτουργία. Ο μεσοσπονδύλιος δίσκος πρέπει να απορροφήσει την τροφή του από τα υγρά που τον περιτριγυρίζουν. Ο πυκτοειδής πυρήνας αποτελείται από πρωτεϊνικούς πολυσακχαρίτες και λαμβάνει τα θρεπτικά του συστατικά μέσω της ώσμωσης. Όταν οι δίσκοι και οι σπόνδυλοι βρίσκονται σε κίνηση και όχι σε αδράνεια, τότε γίνεται καλύτερη απορρόφηση των συστατικών. Όταν είναι σε κίνηση τα υγρά γύρω από το δίσκο απορροφούνται, σαν την λειτουργία ενός σφουγγαριού που απορροφά τα υγρά γύρω του. Παράγοντες οι οποίοι συντελούν στην κακή απορρόφηση είναι η κακή στάση, η υπερένταση, οι αδύνατοι μύες, τα χτυπήματα, οι μυϊκοί σπασμοί και η ακινησία. Άλλη περίπτωση είναι όταν δύο σπόνδυλοι για διάφορους λόγους κινούνται σαν ένας, καθιστώντας έτσι αδύνατη τη μεταξύ τους κίνηση.

Συχνά ακούμε επιφωνήματα τα οποία προέρχονται από προβλήματα στη μέση π. χ. «Ωχ, έχω αδύνατη μέση». Καταλαβαίνουμε ότι το άτομο αυτό υποφέρει αρκετό καιρό από πόνους στη μέση. Στην αρχή υπάρχουν ήπιοι πόνοι και σιγά- σιγά ο πόνος γίνεται έντονος και επίμονος. Είναι σύμπτωμα το οποίο δε φεύγει και συνήθως προέρχεται από μόνο του ξαφνικά, ή από μια απότομη κίνηση ή άρση βαρών, ένα ατύχημα, μια πτώση ή και πολλές φορές από ένα απλό φτάρνισμα, ή από κάτι απλό όπως το σκύψιμο στο νιπτήρα για βούρτσισμα των δοντιών. Είναι για παράδειγμα σαν ένα έλκος στομάχου το οποίο δεν έγινε σε μια βραδιά αλλά λίγο- λίγο ώσπου κάποια στιγμή εκδηλώθηκε. Άτομα που σηκώνουν αρκετά βάρη είναι πιθανοί υποψήφιοι για προβλήματα των μεσοσπονδυλίων δίσκων, λόγω της καθημερινής πίεσης που δέχεται το κάτω μέρος της σπονδυλικής στήλης, η οσφυϊκή μοίρα. Φυσικά ο καθένας μπορεί να έχει αδύνατους, εκφυλισμένους δίσκους, άσχετα με την εργασία του. Η καθιστική δουλειά είναι ένας σημαντικός παράγοντας.

Σ’ αυτό το στάδιο ο πόνος είναι έντονος κι επίμονος και είναι αδύνατο να μπορέσουμε να απαλλαγούμε απ’ αυτόν. Ήδη έχει γίνει μια συνήθεια του οργανισμού. Σ’ αυτήν την περίπτωση, ακόμη και τα δυνατά παυσίπονα μπορεί να μη φέρουν αποτέλεσμα.

Εκτός από την περίπτωση της οσφυαλγίας, πολλές φορές επηρεάζεται και το ισχιακό νεύρο οπότε ο οξύς πόνος προεκτείνεται μέχρι το άκρο του ποδιού, στα δάχτυλα. Επίσης μία μαζική κήλη μπορεί να προξενήσει μερική ή ολική παράλυση. Όποια περίπτωση και να είναι, ο πάσχων είναι αδύνατον να εργαστεί ή να λειτουργήσει σωστά σαν ανθρώπινη ύπαρξη, μέχρι να ανακουφιστεί από την πίεση που ασκείται στο νεύρο ή στα νεύρα.

Και εδώ τίθεται το ερώτημα: «Και τώρα τι γίνεται με την περίπτωση αυτή;» Περίπου στο 5- 10% των περιπτώσεων, όταν ο μεσοσπονδύλιος δίσκος έχει υποστεί κήλη τέτοιου βαθμού, μόνο μια μέθοδος μπορεί να φέρει αποτελέσματα, η χειρουργική επέμβαση. Περίπτωση βοήθειας από έλξη είναι πιθανό να υπάρξει. Αρκετές από τις παραπάνω περιπτώσεις, σε ποσοστό περίπου 90%, μπορούν να τις χειριστούν και να τις βοηθήσουν οι σύγχρονες μέθοδοι της Χειροπρακτικής. Πάνω από 120 χρόνια έρευνας και πείρας για τη θεραπεία των μεσοσπονδυλίων δίσκων,

καθιστούν το Δρ. Χειροπρακτικής προνομιούχο στο να βοηθάει τα χρόνια και οξύτατα προβλήματα των μεσοσπονδυλίων δίσκων.

Σε περιπτώσεις που ο μεσοσπονδύλιος δίσκος χρειάζεται χειρουργική επέμβαση, ο Δρ. Χειροπρακτικής θα πρέπει να αναφέρει την περίπτωση σε ειδικό χειρουργό.

Μια μέθοδος η οποία θα βοηθήσει είναι η (PEACUTANEOUS DISCECTOMY) ΔΙΑΔΕΡΜΙΚΗ ΔΙΣΚΕΚΤΟΜΗ. Συνίσταται στο ότι διά μέσου του δέρματος αφαιρείται ο πηκτοειδής πυρήνας ή τμήμα αυτού. Άλλη μέθοδος είναι η Χημειοπυρηνολυσία όπου γίνεται έγχυση ενός ενζύμου, το οποίο ονομάζεται CHYMOPAPAIN. Το ένζυμο αυτό έχει την ικανότητα να διαλύει τους πρωτεϊνικούς πολυσακχαρίτες οι οποίοι βρίσκονται στον πηκτοειδή πυρήνα. Οι μέθοδοι αυτές τείνουν να αντικαταστήσουν τις πεταλεκτομές.

Μερικές αιτίες που μπορεί να προκαλούν μια πίεση στα νεύρα είναι:

1. Η πίεση του τρήματος από παρεμπόδιση κάποιου οστού.

2. Μερικές φορές η σωστή θέση της σπονδυλικής στήλης μεταβάλλεται με αποτέλεσμα το σύμπλεγμα του νευρικού στελέχους να τείνει προς την οστική περίμετρο του τρήματος. Έτσι μένει εκτεθειμένο σε πιθανές πιέσεις, τραυματικές καταστάσεις κι εντάσεις.

3. Η μείωση της καθέτου μεσοσπονδυλίου διαμέτρου του ενδοραχιαίου σωλήνα έχει σαν επακόλουθο αλλοιώσεις και μείωση του δίσκου. Το φαινόμενο αυτό παρουσιάζεται συνήθως στον αυχένα ως «WHIPLASH».

4. Η πάχυνση του ινώδη θύλακα του αρθρικού θυλάκου.

5. Η πάχυνση και η μερική σκλήρυνση των συνδέσμων της σπονδυλικής στήλης, διόγκωση και πρόπτωση της οπισθοπλάγιας επιφάνειας του ινώδους δακτυλιδιού.

6. Η ιεροποίηση, η δισχιδής ράχη και άλλες ανωμαλίες της σπονδυλικής στήλης που πιέζουν ασύμμετρα τους δίσκους.

7. Εκφυλιστικές αλλοιώσεις όπως οστεοαρθρίτιδα κ. α.

Οι παραπάνω περιπτώσεις είναι αναμφισβήτητα αιτίες για τα διάφορα προβλήματα τα οποία προκαλούν διαταραχή των βιοχημικών και μηχανικών λειτουργιών της σπονδυλικής στήλης. Οι συγγενείς αρθρώσεις, τα νευρολογικά, συνδεσμολογικά και μυολογικά στοιχεία, έχουν μεγάλη σημασία για την ομοιομορφία και σταθερότητα των φυσιολογικών σωματικών καταστάσεων. Είναι γνωστό ότι ένα διάστρεμμα για παράδειγμα είναι μια μορφή τραύματος η οποία ποικίλλει, γιατί είναι φυσιολογικό γεγονός όπου υπάρχει κατεστραμμένος ιστός να υπάρχει διίδρωση (αντικατάσταση ιστού υπό ετέρου). Μετά από όλη τη διαδικασία είναι δυνατό να καταλήξει σε ινώδη και οστίτη ιστό, που αν είναι στα τρήματα είναι φυσικό να πιέζουν τα νωτιαία νεύρα.

Οι ακτινογραφίες μπορεί να δείξουν τη στένωση, τη μετατόπιση, τα οστεόφυτα, την ΥΠΕΞΑΡΘΡΩΣΗ-SUBLUXATION (δυσαρθρία), τη σχέση του ενός σπονδύλου με τον άλλον, αν βρίσκονται δηλαδή στη σωστή θέση διότι σε διαφορετική περίπτωση μπορεί να προκύψει πρόβλημα που μπορεί να επηρεάσει τον μεσοσπονδύλιο δίσκο.

Μόνο η αξονική και η μαγνητική τομογραφία μπορούν να δείξουν καθαρά τη προβολή ή κήλη του μεσοσπονδύλιου δίσκου ή την διαπίστωση παθολογικού προβλήματος.

Διάφορες μορφές δισκοπάθειας

Όταν σχηματίζεται ρωγμή στο σπογγώδες τμήμα των σπονδύλων τότε σχηματίζεται ταυτόχρονα και κήλη του δίσκου, η οποία ονομάζεται «όζοι του SCHMORL». Δηλαδή η ρωγμή δημιουργείται στη χόνδρινη πλακα των σωμάτων των σπονδύλων και ταυτόχρονα σχηματίζεται σιγά- σιγά κήλη του πηκτοειδούς πυρήνα εντός της σπογγώδους ουσίας του σπονδύλου, οι λεγόμενοι ‘όζοι του SCHMORL.’

Αν η ρωγμή παρουσιαστεί πρόσθια ή προσθιοπλάγια, στις εσωτερικές στοιβάδες του ινώδους δακτυλίου, τότε δημιουργούνται πρόσθιες ή προσθιοπλάγιες κήλες του πηκτοειδή πυρήνα, με αποτέλεσμα να περνούν απαρατήρητες γιατί δεν υπάρχουν αισθητήρια νεύρα στα σημεία αυτά, οπότε δεν εμφανίζουν συμπτώματα.. Όταν όμως η ρωγμή παρουσιαστεί στο πίσω μέρος του μεσοσπονδυλίου δίσκου, τότε η κήλη του πηκτοειδούς πυρήνα προβάλλει προς τον σπονδυλικό σωλήνα κι έρχεται σε επαφή με τις ρίζες των νωτιαίων νεύρων και τις μήνιγγες που περιβάλουν τον νωτιαίο μυελό. Τότε προκαλείται πόνος. Ο πόνος που παρουσιάζεται αρχικά αν βρίσκεται στην οσφυική μοίρα είναι η αποκαλούμενη οσφυαλγία, αν όμως συνεχιστεί η πίεση και επιδεινωθεί τότε ακολουθεί η ισχιαλγία. Οι περιφερικές στιβάδες του ινώδη δακτυλίου και ο οπίσθιος επιμήκης σύνδεσμος έχουν αισθητήρια νεύρα κι όταν πιεστούν προκαλούν πόνο κι άλλα προβλήματα.

Μορφές της δισκοκήλης

1. ΕΞΩΜΗΝΙΓΓΙΚΗ Ή ΠΛΑΓΙΑ: Μπορεί να παρουσιαστεί δεξιά ή αριστερά του οπισθίου επιμήκη συνδέσμου. Η κήλη μπορεί να είναι εσωτερική, εξωτερική ή και κεντρική σε σχέση με τη νευρική ρίζα και αναλόγως, το σώμα του πάσχοντος παίρνει τη λεγόμενη ανταλγική στάση για να μη διατείνεται η νευρική ρίζα και προκαλεί πόνο. Στην εξωτερική, το σώμα κλίνει αντίθετα της κήλης ενώ στην εσωτερική, κλίνει προς το πάσχον μέρος.

2. ΕΝΔΟΜΗΝΙΓΓΙΚΗ Ή ΟΠΙΣΘΙΑ

Στην περίπτωση αυτή σε όλο το πίσω μέρος του ινώδους δακτυλίου δημιουργείται ρήγμα, με αποτέλεσμα η κήλη να προβάλει στο νωτιαίο σωλήνα, οπότε η ενδομηνιγγική και εξωμηνιγγική μοίρα των νωτιαίων ριζών πιέζονται και πολλές φορές επέρχεται και ολική παράλυση.

Μια άλλη μορφή είναι εκείνη κατά την οποία η κήλη μπορεί να επηρεάσει και τα δύο πλάγια και να πιέζει τις ρίζες των νεύρων δεξιά και αριστερά, οπότε κάνει διπλή κήλη με αποτέλεσμα την αμφοτερόπλευρη οσφυοϊσχιαλγία ή μπορεί να πιέζει τη μία πλευρά και να προκαλέσει μονόπλευρη οσφυοϊσχιαλγία. Με την πάροδο του χρόνου δημιουργούνται δευτεροπαθείς αλλοιώσεις στις μήνιγγες, η δε προβολή του δίσκου μπορεί να γίνει ινώδης ή οστίτης ιστός, δημιουργώντας συμφύσεις, εκφυλιστικές αλλοιώσεις των συνδέσμων, των σπονδύλων και των αρθρώσεών τους καθώς και των νευρικών ινών. Εκεί επέρχονται οστεοσκληρύνσεις και οστεοαρθριτικές αλλοιώσεις, με αποτέλεσμα το τρήμα να επηρεάζεται, να μικραίνει και οι ρίζες των νεύρων να πιέζονται και να προκαλούν πόνο.

Μέθοδοι προφύλαξης που μπορούν να βοηθήσουν τον πάσχοντα

1. Σε πρώτο στάδιο υπάρχει η Χειροπρακτική ανάλυση για να μας δείξει το μέγεθος και τη ρίζα του προβλήματος. Η Χειροπρακτική φροντίδα και ειδικές τεχνικές της επιστήμης αυτής που ονομάζεται NON- FORCE- TECHNIC, μπορούν να βοηθήσουν και να φέρουν καλά αποτελέσματα.

2. Πρέπει να φροντίζουμε για τη σωστή τροφοδότηση και την τόνωση των μεσοσπονδυλίων δίσκων με τα απαιτούμενα θρεπτικά συστατικά.

3. Απαιτείται η αναζωογόνηση των συνδέσμων και μυών, διότι όταν οι ραχιαίοι, οι ιερονωτιαίοι και οι κοιλιακοί μύες είναι δυνατοί, δύσκολα θα επέλθουν τραυματισμοί και κακώσεις του μεσοσπονδύλιου δίσκου.

4. Η φυσιοθεραπεία χρειάζεται για να απορροφηθεί το οίδημα και να καταπολεμηθεί ο μυϊκός σπασμός.

5. Σε ορισμένες περιπτώσεις μια σωστή ζώνη μπορεί να βοηθήσει σημαντικά.

6. Πολλές φορές οι οδηγίες καθίστανται ευεργετικές από κάποιον εξειδικευμένο στο πρόβλημα αυτό και μπορούν να βοηθήσουν τον πάσχοντα να ανταπεξέλθει στην καθημερινή του ζωή.

Συμπεράσματα ειδικών καταλήγουν ότι για την αποκατάσταση του προβλήματος ενός δίσκου απαιτούνται τουλάχιστον τρεις μήνες, έτσι ώστε το πάσχον άτομο να μπορέσει να επιστρέψει ξανά στις καθημερινές του δραστηριότητες. Οι τεχνικές της Χειροπρακτικής μπορούν να εφαρμοστούν επίσης και για την καλή διατήρηση των δίσκων. Η κατάλληλη θεραπεία είναι ουσιώδης για να εμποδιστεί επιπλέον ο εκφυλισμός και η επιδείνωση.

Παρακάτω αναφέρονται μερικές κατ’ οίκον οδηγίες για τα άτομα που έχουν προβλήματα στη μέση:

α) Η καθιστική ζωή είναι επιζήμια διότι αυξάνει κατά τέσσερις φορές την πίεση στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό, κατά την οποία ο δίσκος πιέζεται, με κίνδυνο να κάνει προβολή ή ακόμα και να θρυμματιστεί παρά την κλινήρη κατάσταση.

β) Ορισμένες αλοιφές καθίστανται ωφέλιμες με ήπια επάλειψη.

γ) Η δυσκοιλιότητα είναι δυνατό να προκαλέσει ερεθισμό πού επηρεάζει το ισχιακό νεύρο και την οσφύ. Χρειάζεται λοιπόν μέριμνα για το πρόβλημα αυτό.

δ) Απαιτείται η χρήση ορισμένων βιταμινών (B. A. C.) καθώς επίσης MANGANESE SULFATE και ασβεστίου.

ε) Οι σωστά εμπλουτισμένες σε πρωτεϊνες τροφές είναι απαραίτητες καθώς επίσης και οι χυμοί φρούτων και τα λαχανικά.

στ) Να αποφεύγονται τα τηγανιτά και λιπαρά φαγητά όπως επίσης και το αλκοόλ.

ζ) Καθώς η κατάσταση του πάσχοντος βελτιώνεται θα πρέπει να ακολουθήσει ειδικά προγράμματα ασκήσεων.

η) Καλό θα ήταν να χρησιμοποιείται στέρεο κρεββάτι με το κατάλληλο στρώμα (κατά προτίμηση ορθοπεδικό).

θ) Εάν η εργασία του ατόμου ερεθίζει την κατάστασή του, θα πρέπει να δίνονται και συγκεκριμένες οδηγίες.

Εάν εφαρμοστούν τα παραπάνω, τα αποτελέσματα θα είναι ικανοποιητικά σε ποσοστό 80% των περιπτώσεων...

Θα δούμε ότι σταδιακά το πάσχον άτομο θα μπορέσει να επανέλθει στην καθημερινή του δραστηριότητα, αφού πρώτα θα πρέπει να έχει συνειδητοποιήσει ότι πρέπει ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ τη σπονδυλική του στήλη.

Μια σωστή θεραπεία εμποδίζει το μεγαλύτερο εκφυλισμό και την επιδείνωση της κήλης. Κάθε άτομο το οποίο υποφέρει από οξύ ή χρόνιο πρόβλημα της μέσης, θα πρέπει να συμβουλευτεί ένα Δρ. Χειροπρακτικής χωρίς καθυστέρηση, γιατί μόνο ένας ανεγνωρισμένος Χειροπράκτης γνωρίζει σίγουρα αν το πάσχον άτομο χρειάζεται Χειροπρακτική βοήθεια ή νευροχειρουργό ή μια παράλληλη ιατρική περίθαλψη. Είναι αρκετοί οι γιατροί οι οποίοι παρακολουθούν διάφορα συνέδρια για να γνωρίσουν τη Χειροπρακτική μέθοδο και αγωγή. Θα ήθελα να τονίσω όμως ότι είναι μια ολοκληρωμένη επιστήμη η οποία απαιτεί τουλάχιστον οκτώ (8) πανεπιστημιακά έτη όταν οι σπουδές γίνονται στην Αμερική.

ΓΝΩΡΙΣΤΕ ΛΟΙΠΟΝ ΤΗ ΣΩΣΤΗ ΜΕΘΟΔΟ, ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΗΣ ΧΕΙΡΟΠΡΑΚΤΙΚΗΣ!

Η σημασία της ράχης μας - ΣΕΙΣΙΣ

Η Χειροπρακτική είναι μια επιστήμη που μπορεί να βοηθήσει το άτομο που έχει χάσει την σωματική και οργανική του ισορροπία, την ομοιόστασή του, να ξαναβρεί την σωστή λειτουργικότητά του με την ελευθέρωση των πιεσμένων νεύρων μέσω των σπονδύλων.

Ο ανθρώπινος οργανισμός είναι ικανός να αντιδράσει και να αυτοθεραπευτεί εάν δεν έχουν γίνει ανεπανόρθωτες ζημιές. Η Χειροπρακτική είναι ένα φυσικό (αφάρμακο) θεραπευτικό σύστημα , όπου ο Χειροπράκτης , εξειδικευμένος στο χώρο αυτό επιστήμονας, χρησιμοποιώντας τα χέρια , ρυθμίζει ειδικά τμήματα της σπονδυλικής στήλης με ελαφρές ανώδυνες κινήσεις στους σπονδύλους. Βοηθάει έτσι τον οργανισμό να επανέλθει στον υγιή ρυθμό του.

Η Χειροπρακτική εφαρμοζόταν από τους Αιγυπτίους και τους αρχαίους Έλληνες στα Ασκληπιεία. Είναι κοινώς αποδεκτό ότι τη μέθοδο αυτή, η οποία έχει ελληνική προέλευση, την χρησιμοποιούσαν στα Ασκληπιεία της αρχαίας Ελλάδας. Δεν είναι μια άγνωστη μέθοδος, είναι τόσο παλιά όσο και η σπονδυλική μας στήλη(ράχη). Στα αρχαία κείμενα του Ηρόδικου (πατέρας της γυμναστικής), του Ιπποκράτη (πατέρα της ιατρικής), του Σωρανού (γυναικολόγου-μαιευτήρα), του Γαληνού και άλλων βρίσκουμε στα κείμενά τους αναφορές για τη ραχιοθεραπευτική όπως την αποκαλούσαν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η φράση «Χρή δε πρώτον μεν γιγνώσκειν την φύσιν της ράχεος οία τις εστιν. Ες πολλά νοσήματα προσδέει αν αυτής» Δηλαδή, πρέπει να γνωρίζετε την σημασία της σπονδυλικής στήλης γιατί πολλά προβλήματα συνδέονται ή προέρχονται από αυτή.

Όπως διαπιστώνουμε, η τέχνη της θεραπείας της σπονδυλικής στήλης είναι αρχαία. Στα κείμενα του Σωρανού βρίσκουμε ότι την εποχή εκείνη πέρα από τα τρία γνωστά προβλήματα της σπονδυλικής στήλης-σκολίωση, κύφωση και λόρδωση- υπάρχει και τέταρτο πρόβλημα που το αποκαλεί ΣΕΙΣΙΣ, που στην σημερινή ορολογία λέγεται υπεξάρθρημα(subluxation). Αυτό το πρόβλημα χαρακτηρίζεται από μία λανθασμένη στατική αντιπαράθεση των δομικών στοιχείων της σπονδυλικής στήλης, μια παγίδευση αυτών μέσα στα όρια της φυσιολογικής τους κίνησης. Οι βλάβες που προκαλεί μια τέτοια ανώμαλη κατάσταση του κινητικού συστήματος έχουν σαν αποτέλεσμα την πρόκληση ανώμαλων νευρολογικών αντανακλάσεων που προέρχονται από τους μυοσκελετικούς ή σπλαχνικούς σχηματισμούς τους. Η διόρθωση είναι σημαντική γιατί εξισορροπεί και εξαλείφει τις νευροπαθολογικές αντανακλάσεις .

Τις αιτίες των διαφόρων προβλημάτων κι ασθενειών τις απέδιδαν τότε σε τραυματισμούς, δηλητηριάσεις και αυθυποβολές. Σήμερα όμως μπορούμε να τις αποδώσουμε σε φυσικούς τραυματισμούς, σε χημικούς-θερμικούς-παθογονικούς ερεθισμούς και ψυχολογικό στρες. Η σύγχρονη παθολογία έχει τοποθετήσει τις αιτίες κάπως διαφορετικά, ως αιτίες περιβάλλοντος και εγγενείς.

Η σωστή ενέργεια φυσικά είναι να απομακρυνθούν από το περιβάλλον του ατόμου οι αιτίες που προκαλούν το πρόβλημα όπου αυτό είναι εφικτό. Να το βοηθήσουμε να ξαναβρεί τον υγιή ρυθμό της ζωής του και την σωστή λειτουργία του νευρικού του συστήματος.

Οι αρχαίοι γνωρίζοντας το πόσο σημαντικό ήταν για τον άνθρωπο η ισορροπία νου, ψυχής, και σώματος φρόντιζαν ώστε οι ασθενείς των Ασκληπιείων να παρακολουθούν παραστάσεις στα θέατρα και πέρα από το πλαίσιο των θρησκευτικών εορτών. Έτσι, συνδύαζαν το χώρο που καλλιεργούσαν το πνεύμα τους και όξυναν την κριτική τους σκέψη, το νου τους, με το χώρο που φρόντιζαν και θεράπευαν το σώμα τους. Ακολουθούσαν δηλαδή αυτολεξεί το ρητό «νους υγιής εν σώματι υγιεί».

Τα θετικά συναισθήματα και η καλή ψυχική υγεία πολλές φορές μπορούν να βελτιώσουν ή ακόμα και να νικήσουν τα προβλήματα υγείας.

Ο άνθρωπος δεν πρέπει να μένει αδρανής και να περιβάλλεται από άσχημες σκέψεις, πρέπει να κάνει κάτι δημιουργικό και θετικό για να βγει από τη κατάσταση αυτή που θα τον οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια στην αρρώστια, στην αυτοκαταστροφή. Στις περιπτώσεις που εκδηλώνεται στον άνθρωπο σωματική αρρώστια, ο θεράπων με οποιαδήποτε θεραπεία δεν θα έχει το επιθυμητό αποτέλεσμα εάν δεν έχει και μια συντρέχουσα ψυχολογική στήριξη. Κι αυτό το γνώριζαν πολύ καλά οι πρόγονοί μας.

Η Χειροπρακτική είναι επιστήμη, φιλοσοφία και τέχνη. Προσφέρει στον άνθρωπο ένα φυσικό τρόπο καταπολέμησης προβλημάτων του για να επανέλθει με φυσικά μέσα στον υγιή ρυθμό του.

Το χαμόγελο

Πόσες έρευνες, σλόγκαν, διαφημίσεις, τραγούδια και ποιήματα έχουν στηριχθεί σε μια θεληματική μας κίνηση! Το χαμόγελο. Μπορεί την πρώτη στιγμή της ζωής μας να την ξεκινάμε με ένα κλάμα, μα όταν νιώσουμε ασφάλεια και ηρεμία όλοι συνεχίζουμε μ’ ένα χαμόγελο!!!

Στην πορεία μας, καθώς μεγαλώνουμε κι ερχόμαστε σε σύγκρουση με τα συναισθήματα μας, ξεχνάμε εκείνη την όμορφη στιγμή. Ξεχνάμε πόσο όμορφο είναι να χαμογελάς, δεν στοιχίζει τίποτα και είναι ικανό να κρατήσει την πιο όμορφη ανάμνηση. Δεν θέλουμε να θυμόμαστε πόσο απλό είναι. Αρνούμαστε να πιστέψουμε πως αν χαμογελάσουμε, αυτόματα η ψυχολογία του απέναντί μας αλλάζει, ίσως δεν θέλουμε να βιώσουμε την απότομη αλλαγή και στη δική μας ψυχολογία! Το χαμόγελο γαληνεύει εκείνον που το δέχεται και φυσικά αντανακλά πίσω σε αυτόν που το χαρίζει.

Σκεφτείτε ένα παράδειγμα.. Καθημερινά εκνευριζόμαστε όλοι. Κάποιες φορές φτάνουμε στο σημείο να λογοφέρουμε ή ακόμη και να βρεθούμε “θύματα” μιας κατάστασης. Αν π.χ. το αφεντικό μας στη δουλειά εκφραστεί άσχημα ή απότομα απέναντί μας, δε θα κερδίσουμε τίποτα αν στη στιγμή της έκρηξης φέρουμε αντίλογο. Αν όμως, αντί αυτού, χαμογελάσουμε και ακούσουμε με ηρεμία και χαμόγελο σίγουρα θα κερδίσουμε παραπάνω! Δεν είναι τυχαίο που τα παιδιά, ακόμα κι αν πέσουν και χτυπήσουν, σε λίγο το ξεχνούν, χαμογελάνε και συνεχίζουν το παιχνίδι τους. Πίσω από την έλλειψη χαμόγελου, κρύβεται ο φόβος. Φόβος για οτιδήποτε! Όσο πιο αγνοί είμαστε, με τόση μεγαλύτερη ευκολία χαμογελάμε!

Το χαμόγελο δίνει θάρρος στον άρρωστο, στον απελπισμένο, παρηγοριά στον πονεμένο και καταβεβλημένο, δίνει μήνυμα συμπαράστασης και αισιοδοξίας.

Το χαμόγελο είναι μια σημαντική στάση ζωής γιατί επηρεάζεται η ψυχική μας υγεία θετικά. Ότι ευχάριστο έρχεται στη ζωή μας, μας φέρνει χαμόγελο. Μπορούμε να πράξουμε το ίδιο και σε εκείνα που στην προκειμένη περίπτωση βιώνουμε ως δυσάρεστα. Αν προσπαθήσουμε να δούμε τι ακριβώς συμβαίνει, χωρίς την παρέμβαση των αρνητικών συναισθημάτων μας κι επιλέξουμε ένα θετικότερο τρόπο σκέψης τότε θα δούμε ότι η αντιμετώπισή μας θα είναι τελείως διαφορετική. Είναι γεγονός πως τα ΧΑΜΟΓΕΛΑ στις μεγάλες πόλεις έχουν εκλείψει. Δεν σας κάνει εντύπωση; Χανόμαστε-βυθιζόμαστε στα προβλήματά μας και ξεχνάμε πώς είναι τα απλά.. τα όμορφα. Πολλοί καταφεύγουν σε λυπηρές και καταστροφικές “λύσεις”, π.χ. αλκοόλ, ναρκωτικά κ.α.

Ένα αληθινό χαμόγελο στα χείλη ενός ατόμου, πηγάζει πάντα μέσα από έναν υγιή οργανισμό. Μια θετική ματιά, ένα χαμόγελο στον καθρέφτη που έχουμε απέναντί μας και η μέρα μας ξεκινάει με χαρά. Το χαμόγελο είναι ζωγραφισμένο στο πρόσωπό μας και αποτυπωμένο στα κύτταρά μας. Ο κάθε άνθρωπος μπορεί να είναι υγιής, χαρούμενος κι ευτυχισμένος γιατί είναι στη φύση μας, είμαστε το καλύτερο δημιούργημα πάνω στη γη. Το πολυτιμότερο πράγμα που έχουμε μετά τη ζωή είναι η υγεία μας. Και είναι βασικό να μάθουμε πώς να την αποκτήσουμε αν την έχουμε χάσει, ή πώς να τη διατηρήσουμε.

Ο άνθρωπος έχει τρεις υποστάσεις, την υλική, τη νοητική και την πνευματική. Όλοι οι επιστήμονες συμφωνούν ότι η αρμονία στις τρεις αυτές υποστάσεις δίνουν στον άνθρωπο υγεία και ευεξία, που εκφράζεται με γαλήνη στην ψυχή και χαμόγελο στα χείλη. Στην υλική του υπόσταση το άτομο πρέπει να ελευθερωθεί από την ασθένεια και τους πόνους και να αποκτήσει σφρίγος και θαλερότητα. Όταν το σώμα έχει προβλήματα, οι διάφορες επιστήμες, όπως η κλασσική ιατρική, θα επέμβουν άμεσα και θα βοηθήσουν εκεί που χρειάζεται και στα όρια που της επιτρέπεται για να ανακουφίσουν τον πάσχοντα με τις δικές τους μεθόδους ( φαρμακευτικές ή χειρουργικές) και μετά αφήνουν το σώμα να συνέλθει μόνο του.

Στην επιστήμη της Χειροπρακτικής πιστεύουμε ότι η δυσλειτουργία κάποιου νωτιαίου νεύρου που προέρχεται από ένα υπεξάρθρημα (subluxation) μπορεί να προκαλέσει στο άτομο κάποια δυσλειτουργία, πόνο, με φυσικά επακόλουθα να χάσει τη γαλήνη και το χαμόγελό του. Οι αρχαίοι Έλληνες έκτιζαν κοντά στα Ασκληπιεία τους και τα θέατρά τους, ήξεραν ότι η θεραπεία έπρεπε να εφαρμοστεί και στις τρεις υποστάσεις που διέπουν την ανθρώπινη ύπαρξη. Μαζί με τη φυσική αγωγή στο υλικό σώμα εφάρμοζαν και την νοητική και πνευματική αγωγή.

Έχει παρατηρηθεί από έρευνες που έγιναν, ότι όταν γελάμε με την καρδιά μας, ανεβαίνει το αμυντικό μας σύστημα και η θετικότητά μας. Σημαντικό ρόλο έχει και η σωστή διατροφή στη ζωή μας, να παίρνουμε τα θρεπτικά στοιχεία που χρειαζόμαστε μέσα από φυσικές και υγιεινές τροφές, αν δεν τα πάρουμε, το σώμα μας είναι καταδικασμένο σε θάνατο. Υπάρχουν περιπτώσεις που ίσως ορισμένα συμπληρώματα διατροφής είναι απαραίτητα. Ένας άλλος παράγοντας ισορροπίας είναι η κίνηση, η άσκηση. Με την άσκηση εκκρίνονται οι ενδορφίνες, οι ορμόνες της χαράς όπως τις αποκαλούν, οι οποίες μας δίνουν ευεξία και φυσικό χαμόγελο.

Η ψυχή έχει ανάγκη από πνευματική τροφοδοσία και το κάθε άτομο είναι υπεύθυνο για τις πνευματικές του επιλογές. Ορισμένοι άνθρωποι είναι αδιάφοροι και επιφανειακοί, προσπαθούν, αλλά γρήγορα ξεχνάνε και επανέρχονται στην προηγούμενη ζωή τους και στις κακές τους συνήθειες. Άλλοι πάλι ασχολούνται μόνο με τις σαρκικές ηδονές, ενώ άλλοι βρίσκουν πραγματικά τις πνευματικές αξίες και εξελίσσονται, έτσι η νοητική και η πνευματική υπόσταση του ατόμου βρίσκεται σε ένα θετικό επίπεδο και αποκτά τη δύναμη για να ελευθερώσει το σώμα του από τους φόβους, τις στεναχώριες, τις ανησυχίες, τα αρνητικά του συναισθήματα που τον διαλύουν και του προκαλούν κατήφεια, στεναχώρια και φυσικά αρρώστια. Το άτομο πρέπει να αρχίσει να βρίσκει τον εαυτό του σε ένα δρόμο που οδεύει σε μια κατάσταση υγείας, χαράς και ευτυχίας. Η υγεία μας εξαρτάται από αυτά που τρώμε και η ευτυχία μας από τις σκέψεις που φιλοξενούμε στη διάνοια μας.

ΈΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΒΑΣΙΚΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ Η ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΝΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΟΥΜΕ ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΑΣ.

Η αιτία που υποφέρουμε είναι γιατί παραβιάζουμε τους νόμους που διέπουν την ύπαρξη μας, αιτία που αναλύεται και στο βιβλίο του Thurman Fleet “Οι νόμοι της ζωής”. Είναι γεγονός ότι ο άνθρωπος μπορεί να επιλέγει και να κατευθύνει την σκέψη του. Έτσι του δίνεται η ευκαιρία να καθορίζει το μέλλον του, τη ζωή του και φυσικά την υγεία του. Όλα εξαρτώνται από το πώς χρησιμοποιεί τις νοητικές και πνευματικές του ικανότητες, θετικά ή αρνητικά.

Τα θετικά συναισθήματα, όπως η πίστη, η ελπίδα, η υπομονή, η συμπάθεια, η ευγένεια, η συγχώρεση και άλλα επηρεάζουν το ανοσοποιητικό μας σύστημα που παράγει την ανοσοσφαιρίνη Α (Immunoglobulin A) που καταπολεμά όλους τους ιούς. Το ίδιο μπορεί να επιτευχθεί μέσω αυτοσυγκέντρωσης ή προσευχής ή μελέτης πνευματικών θεμάτων σε καθημερινή βάση, μας κάνουν να συνειδητοποιήσουμε ότι ο πάνσοφος νους που ενυπάρχει στην υλική μας υπόσταση είναι ικανός να μας οδηγήσει στη σωστή οδό και τη σωστή σκέψη. Τα άτομα αυτά έχουν πιο ήρεμη ζωή και ένα γλυκό χαμόγελο στα χείλη.

Το πιο σημαντικό είναι η συνειδητοποίηση της νοητικής και πνευματικής μας κατάστασης, που μας βοηθάει να απαλλαγούμε από τα πάθη και τις αρνητικές σκέψεις, έτσι ώστε με την καλή μας προαίρεση να αποκτήσουμε γαλήνη και το χαμόγελο θα έλθει μόνο του.

Στη Χειροπρακτική, όπως και σε άλλες επιστήμες, υποστηρίζεται ότι οι περισσότερες ασθένειες, το 80% περίπου, προέρχονται από την ΣΚΕΨΗ μας, από παγιδευμένα συναισθήματα. Είναι ενέργεια που παγιδεύεται στο σώμα όταν έχουμε βιώσει έντονο θυμό, θλίψη, ενοχές, ζήλεια και άλλα αρνητικά συναισθήματα. Παρατηρούμε στις περιπτώσεις αυτές μυϊκές συσπάσεις σε διάφορους μύες του σώματος που πολλές φορές εγκλωβίζουν νεύρα που εκβάλλουν από την σπονδυλική στήλη. Εκεί εισέρχεται ο Χειροπράκτης με σκοπό να βοηθήσει στην αποκατάσταση του μυϊκού σπασμού και φυσικά στην απελευθέρωση των νεύρων, χαρίζοντας υγεία, ευεξία και χαμόγελο.

ΣΤΡΕΣ –ΑΓΧΟΣ

Οι διαμάχες και οι παρεξηγήσεις που πηγάζουν από τις παρορμήσεις μας γίνονται σπόροι άγχους. Το άγχος βρίσκει την πιο κατάλληλη ευκαιρία για να εισβάλει στη ζωή μας και αυτή είναι όταν έχουμε χάσει τους στόχους μας.

Ένας από τους ορισμούς του άγχους είναι: Οποιαδήποτε παρέκκλιση από την κανονική συμπεριφορά, σωματική ή ψυχολογική, ευχάριστη ή δυσάρεστη. Σημαντικό είναι να μπορέσουμε να συνειδητοποιήσουμε πότε βρισκόμαστε σε κατάσταση έντονου άγχους και να το αντιμετωπίσουμε πριν μας δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα. Αν το αφήσουμε και γίνει χρόνιο, τότε ίσως μας προκαλέσει ανεπανόρθωτες βλάβες.

Όταν ένα άτομο βρίσκεται σε μια αγχώδη κατάσταση, ολόκληρος ο οργανισμός του ετοιμάζεται για μία έντονη σωματική δραστηριότητα, ή για να προχωρήσει στην επίλυση του προβλήματος, ή για να υποχωρήσει και να αποφύγει να το αντιμετωπίσει… και στις δυο περιπτώσεις στο σώμα του θα εμφανιστούν οι ίδιες μεταβολές με ορισμένες τροποποιήσεις.

ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΣΤΟ ΣΩΜΑ ΜΑΣ

Είναι γνωστό ότι όταν ο εγκέφαλος δεχθεί ερεθίσματα, τα αναλύει και αναλόγως δίνει τις εντολές του για κινητοποίηση. Συγκεκριμένα ένας αδένας μας, η υπόφυση, που βρίσκεται στη βάση του κρανίου, στέλνει σήμα μέσω της έκκρισης μιας ορμόνης, της ΑCTH ( Adrenal Corticotropin Hormone)-φλοιοεπινεφριδιοτρόπος ορμόνη-,η οποία στέλνει το σήμα για κινητοποίηση μέσω της κυκλοφορίας του αίματος και λαμβάνεται από τα επινεφρίδια . Τα επινεφρίδια είναι δυο βασικοί αδένες του σώματος που εδρεύουν πάνω από τα νεφρά και παράγουν μεταξύ άλλων και τις κατεχολαμίνες, δηλαδή την αδρεναλίνη και την νοραδρεναλίνη, ορμόνες οι οποίες είναι απόλυτα αναγκαίες για την επείγουσα άμυνα του οργανισμού σε κατάσταση άγχους.

ΣΥΜΤΩΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΜΦΑΝΙΣΤΟΥΝ

Όταν το σώμα μας βρίσκεται σε κατάσταση άγχους, μπορεί να παρατηρηθεί προσωρινή αύξηση της αρτηριακής πίεσης, οι ρυθμοί της καρδιάς επιταχύνονται, με αποτέλεσμα να μεταφέρεται γρηγορότερα αίμα εμπλουτισμένο με οξυγόνο και ενέργεια στους ιστούς του σώματος, όπως στους μύες, τον εγκέφαλο, και τα σπλάχνα. Αν δεν διοχετευθεί δημιουργικά η ενέργεια αυτή, σε μια σωματική εκτόνωση, επόμενο είναι ότι θα δημιουργηθούν τα προβλήματα που προαναφέραμε. Πιο αναλυτικά σπλαχνικές διαταραχές στο στομάχι όπως γαστρίτιδα έλκος στο έντερο, στην ουροδόχο κύστη, σπασμό των σφιγκτήρων του πεπτικού συστήματος του πυλωρού, της ειλεοκολικής βαλβίδας και του έσω σφιγκτήρα του πρωκτού, της ουροδόχου και χοληδόχου κύστης. Ο ρυθμός της αναπνοής επιταχύνεται ή μπορεί να παρουσιαστούν και παροξύνσεις άσθματος. Ο θύμος αδένας και οι λεμφαδένες συρρικνώνονται και πολλά άλλα συμπτώματα μπορεί να εμφανιστούν.

Οι κατεχολαμίνες , οι ορμόνες που εκκρίνονται όταν βρισκόμαστε σε μία αγχώδη κατάσταση, επηρεάζουν επίσης τον μεταβολισμό των υδατανθράκων(ιδιαίτερα η αδρεναλίνη) και προκαλούν υπεργλυκαιμία λόγω διάσπασης του γλυκογόνου του ήπατος. Το ουρικό οξύ αυξάνεται, τα λιπαρά οξέα μπορούν να κινητοποιηθούν από τις

παρακαταθήκες λίπους μέσα στην κυκλοφορία του αίματος κι επόμενο είναι κάτω από τέτοιες συνθήκες να δημιουργηθούν θρόμβοι στο αίμα. Παρατηρούμε δηλαδή αύξηση του ινωδογόνου και των αιμοπεταλίων που συντελούν στην αύξηση της πήξης του αίματος, το οποίο συνεπάγεται αύξηση των θρομβοεμβολικών επεισοδίων. Το αμυντικό μας σύστημα κάτω από τέτοιες συνθήκες βρίσκεται σε κατάσταση ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΥ. Άλλος δείκτης έντονου άγχους είναι επίσης η εφίδρωση.

Φυσικά κάθε άτομο που αντιμετωπίζει μια αγχώδη κατάσταση αντιδρά διαφορετικά κι αυτό οφείλεται στη ποσότητα της νοραδρεναλίνης που εκκρίνεται. Σε ανθρώπους που έχουν τη δυνατότητα πρωτοβουλίας σε μια κατάσταση, σε προσωπικό ή επαγγελματικό επίπεδο, για παράδειγμα ένας οδηγός αγωνιστικού αυτοκινήτου ή ένας κυνηγός που προσπαθεί να πιάσει το θήραμά του, έχει παρατηρηθεί ότι η νοραδρεναλίνη είναι σε υψηλότερα επίπεδα.

Πολλά άτομα κλείνονται στον εαυτό τους χωρίς να εκφράζουν εγκαίρως αυτό που πραγματικά νοιώθουν ή τους απασχολεί, δημιουργώντας άγχος όχι μόνο στον εαυτό τους, αλλά και στους ανθρώπους του περιβάλλοντός τους, γιατί δημιουργούνται ερωτηματικά και τις περισσότερες φορές λάθος ερμηνείες. Ένας μεγάλος φιλόσοφος έλεγε ότι είναι καλύτερα να εκφράζουμε αυτό που αισθανόμαστε, παρά να προσβάλουμε τον άλλο με την σιωπή μας. Είναι φυσιολογικό να μην είμαστε συνέχεια χαρούμενοι, δεν πρέπει να αρνούμαστε τη θλίψη στη ζωή μας, άλλωστε δεν θα μπορούσαμε να εξελιχθούμε, οι δυσκολίες μέσα σε κάποια όρια μας δυναμώνουν και μας αναγκάζουν να ενεργοποιηθούμε. Όταν βλέπουμε δυσάρεστες καταστάσεις γύρω μας , αν δεν μπορούμε να συμβάλουμε για να τις διορθώσουμε, ας μην ασκούμαστε στο άθλημα του παραπόνου, γιατί απλούστατα μεταφράζεται σε άγχος και το άγχος δεν το δημιουργούν οι εξωτερικές καταστάσεις, αλλά η ερμηνεία που δίνουμε, πώς εμείς αντιλαμβανόμαστε μια κατάσταση, ένα πρόβλημα και φυσικά αυτό εξαρτάται από τις εμπειρίες μας και το επίπεδο της συνειδητότητάς μας.

Υπάρχουν άτομα που γίνονται άκαμπτα γιατί είναι τελειομανείς. Υποφέρουν πριν από τις συνέπειες των πράξεών τους και το χαρακτηριστικό τους είναι ότι πάντα φταίνε οι άλλοι. Καλό είναι να θυμούμαστε ότι δεν υπάρχει πουθενά τελειότητα, αρκεί πάντα να προσπαθούμε για βελτίωση. Ν’ αποφεύγουμε να αναλύουμε τι πήγε στραβά, αλλά να προσπαθούμε να τελειοποιήσουμε τις αρετές μας και φυσικά τον εαυτό μας. Να μπούμε στη ροή της ζωής γιατί η ζωή υπόκειται σε εξέλιξη κι είναι πιο παραγωγικό να κτίζεις αυτό που θα υπάρχει, παρά να αναλύεις αυτό που υπήρξε. Οι άνθρωποι που κοιτάνε στο μέλλον, δεν κολλάνε σε εμμονές ούτε μένουν στάσιμα τα μυαλά τους, ούτε ακολουθούν τις κατευθυντήριες γραμμές των άλλων, αντιθέτως προχωρούν αισιόδοξοι στο μέλλον με τις δικές τους σκέψεις για οδηγό.

Υπάρχουν περιπτώσεις που το σώμα δεν μπορεί να κάνει τίποτα και παρουσιάζεται μια κατάσταση <<παγώματος>>, το οποίο έχει παρατηρηθεί σε άτομα που υπήρξαν αιχμάλωτοι πολέμου. Άλλοι μπορούν να το πολεμήσουν και άλλοι πάλι να βρουν τρόπους φυγής μη λύνοντας το πρόβλημα τους ,το απωθούν Οι συνθήκες παθητικού τρόμου συνήθως επιβραδύνουν όλες τις λειτουργίες του σώματος. Ορισμένοι δε υποστηρίζουν ότι το άγχος είναι από τα ισχυρότερα αντισυλληπτικά.

ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ

Υπάρχει ένα ΕΡΕΘΙΣΜΑ που ενεργοποιεί το ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΝΕΥΡΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ, γίνεται ένας ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ, το σώμα μας θα αντιδράσει, θα κινητοποιηθεί, στη συνέχεια το ΣΥΜΠΑΘΗΤΙΚΟ ΝΕΥΡΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ στέλνει το σήμα του στα ΕΠΙΝΕΦΡΙΔΙΑ , που εκκρίνουν τις ΟΡΜΟΝΕΣ, ΤΙΣ ΚΑΤΕΧΟΛΑΜΙΝΕΣ και οι ορμόνες συνεχίζουν το έργο τους.

Όταν το σώμα είναι σε κατάσταση ΔΡΑΣΗΣ, όπως για παράδειγμα ένας αθλητής ,οι καρδιακοί του παλμοί μπορεί να φθάσουν μέχρι 200, που θεωρείται σχεδόν το ανώτερο όριο, ταυτόχρονα εκκρίνεται και μεγάλη ποσότητα νοραδρεναλίνης που αυξάνει την αποδοτικότητα του εγκεφάλου και φυσικά επιταχύνει τα αντανακλαστικά, αλλά και υπερφορτώνει το σώμα. Αν το σώμα καταναλώσει όλη αυτή την ενέργεια, την αποκαλούμενη καύσιμη ύλη σε μια σωματική δραστηριότητα, τότε οι πιο πάνω συνθήκες θεωρούνται φυσιολογικές.

Αθλητές όπως οι ποδηλάτες, οι κωπηλάτες , οι αθλητές στίβου, άτομα που ασχολούνται με διάφορα αθλήματα όπου το σώμα τους κινείται, έχουν υγεία και ευεξία. Δεν συμβαίνει όμως το ίδιο με έναν οδηγό αγωνιστικού αυτοκινήτου, του οποίου το σώμα δεν καταναλώνει την συγκεκριμένη ενέργεια γιατί κάνει περιορισμένες κινήσεις. Έτσι δικαιολογείται γιατί το πλάσμα του αίματος σε μερικούς οδηγούς φαίνεται γαλακτώδες λόγω των περισσευούμενων λιπαρών στοιχείων.

Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε στη ζωή έχουμε υποχρέωση στον εαυτό μας να τα λύσουμε όσο καλύτερα μπορούμε. Αν δεν τα αντιμετωπίσουμε είναι γνωστό ότι θα επανεμφανισθούν. Φοβόμαστε την αλλαγή κι όμως βαθιά μέσα μας ξέρουμε ότι υπάρχει η δύναμη αυτή που μας δημιούργησε και που μας παρέχει την δυνατότητα να επιλέξουμε πώς θέλουμε να αντιμετωπίσουμε ότι πρόβλημα έχουμε. Με το ένα δέκατο του εγκεφάλου, όπως μας λένε οι επιστήμονες, καταφέραμε να πάμε τόσο σε ύψος στους αιθέρες όσο και σε βάθος στις θάλασσες, γιατί βάζουμε περιορισμούς; γιατί κλεινόμαστε σε φυλακές και φθείρουμε ότι καλύτερο μας χάρισε η ΦΥΣΗ, την υγεία μας τη πνευματική και τη σωματική;

Ας διώξουμε όλες τις αρνητικές σκέψεις, γιατί οι σκέψεις είναι σαν σύννεφα που περνούν και να αποφύγουμε τις σχέσεις με άτομα που χαρακτηρίζονται σαν ενεργοβόρα βαμπίρ που υποσκάπτουν την αυτοεκτίμησή μας. Να εκμεταλλευθούμε ευκαιρίες, να κάνουμε πράγματα απλά για μας, μια βόλτα στην εξοχή, να θαυμάσουμε τη φύση, να ασκήσουμε το σώμα μας που είναι το όχημά μας και ένα καλό όχημα μας καλλιεργεί την εμπιστοσύνη στη ζωή μας. Να βάλουμε άσκηση στο πρόγραμμά μας γιατί αυξάνει τον μυϊκό τόνο και απελευθερώνει ενδορφίνες – οι αποκαλούμενες και ορμόνες της ευτυχίας, που βοηθούν τον άνθρωπο να πάρει τον δικό του προσωπικό δρόμο για την προσωπική του εξέλιξη και ευημερία. Η χοροθεραπεία επίσης σε οποιαδήποτε μορφή έχει πολυάριθμες θεραπευτικές εφαρμογές. Όταν το άτομο μείνει μόνο του και αδειάσει από όλους και όλα, τότε μπορεί να έλθει σε επαφή με άλλες πτυχές του εαυτού του, να γνωρίσει αυτό που έλεγαν οι αρχαίοι Έλληνες ,<<ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ>>, να προσπαθήσει να μιλά με τον τρόπο του με το δημιουργό του και να πάρει τα ηνία της ζωής του στα δικά του χέρια. Η χοροθεραπεία επίσης σε οποιαδήποτε μορφή έχει πολυάριθμες θεραπευτικές εφαρμογές.

Όταν κάποιος το πετύχει αυτό, το άγχος απενεργοποιείται και όλα επανέρχονται στο φυσιολογικό τους ρυθμό. Το αμυντικό σύστημα ισχυροποιείται, η πίεση επανέρχεται σε φυσιολογικά πλαίσια, η ψυχική κατάσταση βρίσκεται σε γαλήνη, το μυϊκό σύστημα ηρεμεί και πολλές άλλες λειτουργίες επανέρχονται στο κανονικό.

Ο εγκέφαλος παίρνει θετικά ερεθίσματα και αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο όταν ο διακόπτης του νευρικού συστήματος θέσει σε λειτουργία τα ερεθίσματα. Η μόνη επιστήμη που μπορεί να το χειριστεί αναίμακτα και άνευ φαρμάκων είναι η ΧΕΙΡΟΠΡΑΚΤΙΚΗ η οποία ελευθερώνει την πίεση που ασκείται στο νευρικό σύστημα μέσω των ανατάξεων με αποτέλεσμα να επανέλθει η φυσιολογική λειτουργία των νεύρων. Έτσι διώχνει όλα τα συμπτώματα που προκλήθηκαν από τις πιέσεις των νεύρων τα οποία αποκαλούμε στην επιστήμη της Χειροπρακτικής υπεξαρθρήματα. (subluxation)

Ο ψυχικός πόνος μπορεί να γίνει αιτία γνώσης, για παράδειγμα ένα άτομο μπορεί να αναπολεί στιγμές και να χαίρεται, όταν όμως αυτό γίνει συνήθεια χάνει την πραγματικότητα και η μελαγχολία εδρεύει στο μυαλό του γιατί τον κόβει από το μέλλον. Κρατάει έτσι ανοικτές πληγές, τις εμποδίζει να επουλωθούν και δεν ζει το τώρα, μένει μετέωρος στις αναμνήσεις που ο χρόνος ίσως τις έχει παραμορφώσει, τις έχει ξεθωριάσει. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε, να καταλάβουμε ότι το παρελθόν και το μέλλον συναντώνται στο παρόν και είναι απαραίτητο να ασχοληθούμε με την παρούσα στιγμή.

Ο άνθρωπος που μπορεί να συγκρατηθεί δεν βάζει ποτέ τον εαυτό του σε κίνδυνο και δεν τον αφήνει να εισέλθει σε δύσβατους δρόμους. Η ανθρώπινη ψυχή πρέπει να είναι ελεύθερη για να χαρεί τη ζωή και να μη δεσμεύεται από άτομα και καταστάσεις που τον κρατούν δεμένο στα συναισθήματά τους. Ο αγώνας του είναι να τα ξεπεράσει και να φθάσει στην ΑΓΑΠΗ, η αγάπη θα του δώσει την ελευθερία να βγει από τη φυλακή του και να πετάξει σε ουρανούς χωρίς σύννεφα, όπου η υγεία και η γαλήνη θα είναι οι σύντροφοί του. Οι αξίες και τα χαρίσματα άλλων ανθρώπων μπορούν να μετατραπούν σε προκλήσεις, για να μάθουμε και να φθάσουμε στον πραγματικό μας προορισμό, με κατανόηση και αποδοχή, χωρίς αισθήματα ανωτερότητας και αλαζονείας.

Όταν κάνουμε το ταξίδι στον εσώτερο μας εαυτό και τον γνωρίσουμε, τότε σεβόμαστε την ατομικότητά μας, φεύγει το άγχος κι αγαπάμε τη ζωή και τους ανθρώπους. Αλλάζει η ζωή μας και δημιουργούμε καινούργιες συνθήκες, μπαίνουμε σε μια ροή που μαθαίνουμε να δίνουμε και να παίρνουμε – είναι η ροή της αγάπης. Ακόμη και σε στιγμές δύσκολες βρίσκουμε μια ισορροπία και τα ξεπερνάμε γιατί μαθαίνουμε κι αφήνουμε να μας φωτίσει η δύναμη της ζωής ,που ενυπάρχει μέσα μας. Με αυτή τη δύναμη πρέπει να βρισκόμαστε ΠΑΝΤΑ ΣΥΝΔΕΔΕΜΕΝΟΙ.

Διάφορα άτομα υποστηρίζουν ότι η ψυχολογία, η ψυχανάλυση και τα φάρμακα δεν αρκούν για να θεραπεύσει κάποιος τις νευρώσεις του. Θα ήταν μεγάλη ανακούφιση να μιλούσαμε για τους φόβους μας, τα άγχη μας ή ότι άλλο μας απασχολεί με τα μεγάλα πνεύματα της ιστορίας όπως τον Πλάτωνα, τον Καρτέσιο, τον Αριστοτέλη κ.α. και να βρίσκαμε άγνωστες πτυχές του εαυτού μας, που θα μας έδιναν φτερά. Κανένα φάρμακο δεν μπορεί να μας κάνει να μάθουμε τον εαυτό μας ή να πετύχουμε τους στόχους μας ή ακόμη να κατανοήσουμε το περιβάλλον μας. Στη προσπάθεια αυτή ορισμένοι μπορεί να οδηγηθούν στη κατάθλιψη.

Ο Λου Μαρτίνοφ υποστηρίζει ότι η κατάθλιψη έχει πολλά αίτια όπως…

1) Όταν κάτι δεν λειτουργεί σωστά στον εγκέφαλο, το οποίο οφείλεται σε μια γενετική αλλοίωση και φυσικά χρειάζεται ιατροφαρμακευτική αγωγή για να βοηθηθεί.

2)Στην κατάχρηση ναρκωτικών και διαφόρων ουσιών όπως και το αλκοόλ. Φυσικά και εδώ θα χρειαστεί ιατροφαρμακευτική αγωγή.

3) Σε τραύματα από παιδική ηλικία.

4)Σε απρόσμενο γεγονός.

Όταν αναγνωρίσουμε το πρόβλημα και κατανοήσουμε τα συναισθήματα που μας προκάλεσε, βλέπουμε τις επιλογές που έχουμε και τότε μόνο παίρνουμε τις κατάλληλες αποφάσεις. Πολλές φορές είναι καλό για λίγο να αποσυνδεθούμε από τον εξωτερικό κόσμο και να συνδεθούμε με την εσωτερική μας δύναμη, που μας προσφέρει θετική ενέργεια. Είναι ευεργετικό να το κάνουμε, είναι το εσωτερικό μας ταξίδι, ένα ταξίδι στον οίκο της ψυχής μας από όπου θα αντλήσουμε χαρά και το γέλιο θα γίνει σύντροφος στη ζωή μας. Το γέλιο δρα σαν αναισθητικό κατά του πόνου, βοηθά ώστε τα προβλήματα να απαλύνονται, εν αντιθέσει με τον θυμό που ανεβάζει την αρτηριακή πίεση και πυροδοτεί την αδρεναλίνη με αποτέλεσμα.. στομαχικές διαταραχές.

Δεν χρειάζεται να θυμώνουμε με ανθρώπους που έχουν αποφασίσει να μην μας αγαπήσουν και να θυμούμαστε, ότι η αυτo-λύπηση είναι από τις πιο τοξικές ουσίες.

Ο Μαρσέλ Προυστ μας έχει δηλώσει « το αληθινό ταξίδι ανακάλυψης δεν είναι να αναζητήσεις καινούργια τοπία, αλλά να έχεις καινούργια μάτια και αυτό θα το πετύχεις αν έχεις ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΝΕΥΡΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ, Η ΧΕΙΡΟΠΡΑΚΤΙΚΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΑΣ ΤΟ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ. ΕΙΝΑΙ ΤΡΟΠΟΣ ΣΚΕΨΗΣ ΚΑΙ ΤΡΟΠΟΣ ΖΩΗΣ, θα σας βοηθήσει να δείτε τη ζωή με καινούργια μάτια.

ΑΠΟΚΑΘΙΣΤΩΝΤΑΣ ΤΗ ΝΕΥΡΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ

Το ανθρώπινο σώμα είναι ένα αυτο-ελεγχόμενο και αυτο-προστατευόμενο σύστημα, το οποίο έχει δημιουργηθεί για να ζήσει πολλά χρόνια με υγεία και να μπορεί να απολαύσει τα αγαθά της φύσης. Υγεία σημαίνει «η άρτια φυσιολογική κατάσταση του οργανισμού, η αρτιότητα της λειτουργίας των μελών του σώματος, σωματική ευεξία, γεροσύνη επί της άρτιας διανοητικής και ψυχικής κατάστασης» όπως δίνεται ο ορισμός υγείας στο λεξικό. Αυτό σημαίνει ότι δεν είναι μόνο να αισθάνεσαι καλά, αλλά κάτι πολύ περισσότερο.

Το σώμα μας καθώς και όλες οι λειτουργίες του ελέγχονται από το νευρικό μας σύστημα, που χωρίζεται:

Α. Στο εγκεφαλονωτιαίο σύστημα που αποτελείται από το κεντρικό νευρικό σύστημα, εγκέφαλος και νωτιαίος μυελός και το περιφερικό νευρικό σύστημα από τα εγκεφαλικά, νωτιαία νεύρα και νευρικούς υποδοχείς και

Β. Στο αυτόνομο ή φυτικό νευρικό σύστημα, που αποτελείται από το συμπαθητικό και το παρασυμπαθητικό.

Στον εγκέφαλο υπάρχουν κέντρα για τη σκέψη, την κίνηση, την όραση, την ακοή, την αφή, καθώς και περιοχές υπεύθυνες για διάφορες λειτουργίες όπως η αναπνοή, η καρδιακή λειτουργία κ.ά. Ο νωτιαίος μυελός είναι η συνέχεια του εγκεφάλου και φυλάσσεται εντός της σπονδυλικής στήλης. Tόσο ο εγκέφαλος, όσο και ο νωτιαίος μυελός περιβάλλονται από τις μήνιγγες, που προστατεύουν το νωτιαίο μυελό δηλαδή το εγκεφαλονωτιαίο υγρό που αποτελεί την πηγή της ζωής μας. Τα νωτιαία νεύρα που εκβάλουν από τα σπονδυλικά τρήματα (οπές) παίρνουν τη νευρική τους ενέργεια από το νωτιαίο μυελό, συνδέοντας το περιφερικό νευρικό σύστημα με τον εγκέφαλο και τον εγκέφαλο με το περιφερικό νευρικό σύστημα, στέλνοντας έτσι μηνύματα και εντολές στο υπόλοιπο σώμα. Γίνονται με τον τρόπο αυτό ένας δίαυλος επικοινωνίας του εγκεφάλου με όλο μας τον οργανισμό. Τα νεύρα ενώνουν κάθε είδος ιστού στο σώμα, μεταφέροντας μηνύματα από και προς τον εγκέφαλο. Οι νευρικοί υποδοχείς έχουν την ικανότητα να μας κάνουν να αντιλαμβανόμαστε τί γίνεται γύρω μας και στο περιβάλλον μας.

Το αυτόνομο ή φυτικό νευρικό σύστημα λειτουργεί χωρίς τη θέληση και τη συνείδησή μας, νευρώνει την καρδιά, τους λείους μύες και τους αδένες.

Η ισορροπία του συμπαθητικού και παρασυμπαθητικού, είναι σημαντική για όλες τις λειτουργίες του σώματος. Τα δύο αυτά συστήματα, αν και δρουν ανταγωνιστικά, διατηρούνται σε ισορροπία. Όταν βρισκόμαστε συνέχεια κάτω από διάφορες πιέσεις, σωματικές ή ψυχολογικές, η ισορροπία αυτή χάνεται και όλο το σύστημα μας διαταράσσεται, βρίσκεται «σε επιφυλακή», με αποτέλεσμα οι ιστοί και τα όργανά μας να μη λαμβάνουν τη σωστή νευρική ενέργεια που χρειάζονται.

Από τη φύση του το νευρικό σύστημα βρίσκεται σε ισορροπία. Το σώμα επικοινωνεί ελεύθερα με κάθε κύτταρο, ιστό και όργανο. Όταν όμως υπάρχει πρόβλημα ή όπως λέμε στη χειροπρακτική υπεξάρθρημα ή <<σύνδρομο του υπεξαρθρωμένου σπονδύλου>>, υπάρχει δηλαδή έλλειψη επικοινωνίας μεταξύ ιστών και εγκεφάλου, το αποτέλεσμα είναι να μη μπορούμε να αντιληφθούμε σωστά το περιβάλλον μας. Για παράδειγμα, το πιο σημαντικό και πολύπλοκο νεύρο, το πνευμονογαστρικό που εποπτεύει πολλές λειτουργίες, έχει παρατηρηθεί ότι όταν υπάρχει δυσλειτουργία, υπεξάρθρημα, παύουν ή διαταράσσονται τα ερεθίσματα του συγκεκριμένου νεύρου και μπορεί να γίνει η κυρία αιτία θανάτου από τις βαριές αλλοιώσεις που μπορεί να προκληθούν στο μυοκάρδιο.

Παράγοντες που επηρεάζουν τη σωστή λειτουργία και δημιουργούν πρόβλημα στο νευρικό σύστημα:

- Διάφορες σκέψεις, συναισθήματα έντονου θυμού, φόβου και άλλα αρνητικά συναισθήματα.

* Περιπτώσεις τραυματισμού όπως πέσιμο, ατυχήματα, λάθος άρσης βάρους, επαναλαμβανόμενες λάθος κινήσεις.

* Τοξίνες, όπως αλκοόλ, ναρκωτικά, δηλητήρια, κακή διατροφή, φτωχή σε θρεπτικά συστατικά.

Όλες αυτές οι αιτίες οδηγούν σε υπεξαρθρήματα, δηλαδή παρεμπόδιση στη μεταφορά φυσικής νευρικής ενέργειας ή σήματος, όπου εμποδίζεται η επικοινωνία μεταξύ των εγκεφαλικών κυττάρων και των ιστών. Στο σημείο αυτό εισέρχεται η επιστήμη της Χειροπρακτικής. Πρωταρχικός ρόλος του

Xειροπράκτη είναι να αφαιρέσει το εμπόδιο, το υπεξάρθρημα, όποια αιτία και αν το έχει προκαλέσει, για να μπορέσει το άτομο να λειτουργήσει σωστά, όχι μόνο με το φυσικό του σώμα αλλά κατ' επέκταση διανοητικά, πνευματικά και σαν χρήσιμο άτομο στην κοινωνία.

Η ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΗΣ ΧΕΙΡΟΠΡΑΚΤΙΚΗΣ

H Xειροπρακτική, το μεγαλύτερο αφάρμακο φυσικό θεραπευτικό σύστημα, ασχολείται με τη ζωτική δύναμη του σώματός μας, τη νευρική ενέργεια. Αν η ροή της νευρικής ενέργειας επηρεαστεί από διάφορους παράγοντες, προκαλεί δυσλειτουργία των οργάνων του σώματος και κατ' επέκταση προβλήματα υγείας.

Τα υπεξαρθρήματα των σπονδύλων προκαλούν πιέσεις στα νεύρα που εκβάλουν από τα τρήματα πού υπάρχουν μεταξύ των σπονδύλων, με συνέπεια να επηρεάζεται η σωστή λειτουργία του νευρικού συστήματος και στη συνέχεια να προκαλεί πρόβλημα στο υπόλοιπο σώμα, που αν δεν διορθωθεί, θα προκαλέσει με τη σειρά του μερικό, ή ίσως μόνιμο πρόβλημα στη σωστή λειτουργία και ευεξία του ατόμου. Kατ'επέκταση τα υπεξαρθρήματα επηρεάζουν το κεντρικό νευρικό σύστημα, παρεμποδίζοντας τα μηνύματα από τον εγκέφαλο να φτάσουν στα υπόλοιπα μέρη του σώματος (όργανα, ιστούς, κύτταρα). Aν η κατάσταση αυτή δεν αναταχθεί μπορεί να εκφυλίσει την κατασκευή και λειτουργία της σπονδυλικής στήλης.

Μερικές καταστάσεις που έχουν να κάνουν με το σώμα μας όπως πονοκέφαλοι, δυσκαμψία αυχένα, πόνοι ανάμεσα στις ωμοπλάτες, στα πόδια και χέρια, στην πλάτη, μούδιασμα στα χέρια και πόδια, γενική νευρικότητα κ.α. υποδηλώνουν ότι ίσως υπάρχουν υπεξαρθρήματα, αφού έχει ελεγχθεί ότι δεν υπάρχει παθολογία στα όργανα αυτά που να χρειάζεται μια παράλληλη ιατρική περίθαλψη. Σε καμιά περίπτωση η Χειροπρακτική δεν αντιστρατεύεται την κλασική Ιατρική, αλλά μπορεί παράλληλα να ενεργήσει και να τη βοηθήσει.

H Χειροπρακτική βασίζεται στο γεγονός ότι το σώμα έχει μια ενυπάρχουσα δύναμη, ή όπως την αποκαλούμε ΦΥΣΗ-Physis και που έχει την ικανότητα να αυτό-θεραπεύεται. Σε περίπτωση που υπάρχει κάποιο πρόβλημα σκοπός μας είναι να εξαλείψουμε την αιτία που προκαλεί τη δυσλειτουργία του νευρικού συστήματος. Eμείς οι Χειροπράκτες κάνουμε αυτό ακριβώς, υποβοηθούμε την ικανότητα του σώματος για αυτο-θεραπεία, διορθώνοντας τα υπεξαρθρήματα αυτά. Τα υπεξαρθρήματα συμβαίνουν σε διάφορες κλίμακες που μπορούν να συμβούν στις καθημερινές μας δραστηριότητες, όπως σε μια απότομη στροφή ή τέντωμα της σπονδυλικής στήλης. Σημαντικό υπεξάρθρημα μπορεί να προέλθει από μια πτώση ή τραύμα. Τα υπεξαρθρήματα μπορούν να επηρεάσουν την άμυνά μας, το ανοσοποιητικό μας σύστημα, προκαλώντας ακόμα και διαταραχή στο ορμονικό μας σύστημα, μειώνοντας επίσης την προσαρμογή μας στο στρες. Ως εκ τούτου το σώμα μας χάνει τη ζωτική του ενέργεια, που έχει σαν επακόλουθο τον εκφυλισμό.Tο άτομο νιώθει συχνά κούραση και ίσως διαπιστώσει και γρήγορη γήρανση.

Έρευνες που έχουν γίνει έδειξαν ότι το 85% των παιδιών, πριν ακόμη κλείσουν το 1ο έτος της ηλικίας τους, έχουν ένα ή δύο υπεξαρθρήματα που τις περισσότερες φορές, οφείλονται στη χρήση εμβρυουλκίας η σε δύσκολο τοκετό. Γι' αυτό συνιστάται οι γονείς να ελέγχουν τα παιδιά τους από εξειδικευμένους Χειροπράκτες μετά τον τοκετό. Aν παρουσιάσετε κάποιο πρόβλημα αξίζει μία λεπτομερής Χειροπρακτική ανάλυση, προκειμένου να εντοπισθούν τα πιθανά υπεξαρθρήματα. O χειροπράκτης μπορεί να διορθώσει τα υπεξαρθρήματα αυτά, επιτρέποντας στο σώμα να αυτό-θεραπευθεί. Πολλές φορές λειτουργεί και προληπτικά αποτρέποντας πιθανά προβλήματα που είναι σε εξέλιξη

Η Xειροπρακτική είναι ο τρίτος θεραπευτικός κλάδος υγείας στην Αμερική μετά την κλασσική Ιατρική και την Οδοντιατρική. Είναι ένα αφάρμακο θεραπευτικό σύστημα, που συνδυάζει την επιστήμη με την τέχνη. Αναφέρεται σε προβλήματα της σπονδυλικής στήλης, την οποία οι επιστήμονες της Χειροπρακτικής προσπαθούν να επαναφέρουν στη σωστή θέση. Ταυτόχρονα, επαναφέρεται στην κανονική του λειτουργία και το νευρικό σύστημα, γεγονός που βοηθάει τον οργανισμό στην ανάκτηση της έμφυτης ικανότητάς του για αυτοθεραπεία..

Ασχολείται με τη ζωτική δύναμη του σώματός μας, τη νευρική ενέργεια, που μας χαρίζει υγεία και ευεξία, απαραίτητες προϋποθέσεις για μια δημιουργική και ποιοτική ζωή. Αν η ροή της νευρικής ενέργειας επηρεαστεί από διάφορους παράγοντες, προκαλεί δυσλειτουργία των οργάνων και των μελών του σώματος και κατ' επέκταση προβλήματα υγείας.

Στην ορολογία της επιστήμης της Χειροπρακτικής, την αιτία που προκαλεί τα προβλήματα στο νευρικό σύστημα την αποκαλούμε «subluxatίon»: υπεξάρθρημα». Το υπεξάρθρημα σε αντίστοιχη ορολογία στα ελληνικά είναι « το εξάρθρημα της άρθρωσης μέσα στο χώρο της άρθρωσης».

Πώς μπορούμε να διαπιστώσουμε ότι υπάρχει υπεξάρθρημα;

Υπάρχουν διάφοροι τρόποι για να διαπιστωθεί το υπεξάρθρημα όπως, ακτινογραφίες της σπονδυλικής στήλης και με ειδικές αναλύσεις που γίνονται σε αυτές, με αξονικές και μαγνητικές τομογραφίες, με ψηλάφηση της σπονδυλικής στήλης, με νευροθερμομετρητή (neurocalometer), με υπερσύγχρονα συστήματα μέσω διαδικτύου και άλλες μέθοδοι.

ΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΕΙ ΜΕ ΕΝΑ ΥΠΕΞΑΡΘΡΗΜΑ

Οι επιστημονικές και παρατεταμένες έρευνες και μελέτες που έγιναν από ομάδα χειροπρακτών τους οδήγησαν να αναγνωρίσουν πέντε βασικούς παράγοντες που ευθύνονται για το γνωστό σύνδρομο του υπεξαρθρωμένου σπονδύλου <<subluxation complex>>

Oι βασικοί παράγοντες ενός υπεξαρθρήματος των σπονδύλων αναλύεται ως εξής:

1.Nευροπαθολογία ή πρόβλημα νεύρων: Γνωρίζουμε ότι μεταξύ των σπονδύλων υπάρχει ο μεσοσπονδύλιος δίσκος, επίσης υπάρχει και το τρήμα(οπή) απ' όπου εξέρχεται το νωτιαίο νεύρο, το οποίο τροφοδοτεί τα όργανα και τους ιστούς με νευρική ενέργεια. Όταν υπάρχει υπεξάρθρημα, τα νεύρα, λόγω της μη σωστής θέσης των σπονδύλων ή των μεσοσπονδύλιων δίσκων μπορεί να πιεστούν, να τεντωθούν, να τραυματιστούν και να ερεθιστούν, τότε προκαλείται φλεγμονή και ερεθισμός και στους παρασπονδύλιους ιστούς, με επακόλουθα πόνο και δυσκαμψία που με την πάροδο του χρόνου επέρχεται διαταραχή και στην λειτουργία του ανάλογου οργάνου που νευρώνει.

2.Kινησιοπαθολογία ή πρόβλημα της άρθρωσης: Όταν συμβαίνει αυτό δεν υπάρχει καλή κινητικότητα της άρθρωσης, προκαλώντας έτσι μείωση στο εύρος των κινήσεών της, δηλαδή χάνεται η κανονική θέση ενός σπονδύλου σε σχέση με τους άνω και κάτω σπονδύλους. Όταν οι σπόνδυλοι δεν είναι στη σωστή τους θέση, μπορεί να προκαλέσουν ένα είδος έντασης στην άρθρωση, στους δίσκους και στους συνδέσμους και φυσική συνέπεια είναι, να μειώσουν την σωστή κινητικότητα της άρθρωσης, να επηρεάσουν την ισορροπία και τη στάση του κορμού, με αποτέλεσμα οι ώμοι, η λεκάνη, τα γόνατα και τα πόδια να αντιρροπούν για να κρατήσουν τον κορμό στη σωστή θέση. Το επακόλουθο φυσικά είναι αίσθημα κόπωσης και πόνος. Αρκετές φορές αλλάζουν οι φυσιολογικές καμπύλες της σπονδυλικής μας στήλης και αν δεν μεριμνήσουμε έγκαιρα το πρόβλημα ίσως γίνει μόνιμο. Όταν η σπονδυλική στήλη αντιμετωπίζει το πρόβλημα που προαναφέραμε, οι δίσκοι μεταξύ των σπονδύλων πιέζονται και με την πάροδο του χρόνου μπορεί να δημιουργηθούν δισκοπάθειες.

3. Iστοπαθολογία ή προβλήματα ιστών: Το υπεξάρθρημα προκαλεί σύσπαση και πίεση στα μαλακά μόρια της γύρω περιοχής, που συνήθως δημιουργεί υπερευαισθησία και πόνο αγγίζοντας την. Επίσης μπορεί να προκληθούν παθολογικές αλλαγές στη σπονδυλική στήλη όπως η δημιουργία οστεοφύτων στους σπονδύλους και στις αποφυσιακές αρθρώσεις, ινώδης ιστός, συμφύσεις των συνδέσμων και των μυών, όπως και αφυδάτωση των μεσοσπονδυλίων δίσκων. Όταν δεχτούν υπερβολική πίεση οι αρθρώσεις και τα μαλακά μόρια, έχει παρατηρηθεί ότι, με μαθηματική ακρίβεια θα δημιουργηθεί οίδημα και φυσικά ερεθισμός, γιατί είναι ο τρόπος που το σώμα μας αντιδρά για να ανταπεξέλθει σε κάκωση που έχει υποστεί, όπου το αποτέλεσμα είναι να συγκεντρωθεί γαλακτικό οξύ, ισταμίνη και άλλες χημικές ουσίες, που θα οδηγήσουν τελικά σε εκφυλιστικές αλλοιώσεις.

4. Mυοπαθολογία ή προβλήματα μυών: Οι μύες εξασθενούν με την πάροδο του χρόνου, με αποτέλεσμα να συσπώνται και να συρρικνώνονται. Προκαλείται σύσπαση λόγω παθολογίας, αδυναμίας και ίνωσης που έχει σαν αποτέλεσμα εσφαλμένη και ακατάλληλη λειτουργία και που κατ’επέκταση συχνά προκαλεί διαταραχή στη σωστή στάση του κορμού. Οι μύες μπορεί να βρίσκονται σε μυϊκή σύσπαση, με αποτέλεσμα να προκαλούν ανισοσκελία ή ένα μέρος της σπονδυλικής μας στήλης να είναι σε σύσπαση και να πυροδοτεί μια σειρά άλλων προβλημάτων, επίσης μπορεί να υπάρχει μυϊκή ατονία και έτσι να αδυνατούν οι σύνδεσμοι, οι τένοντες και οι χόνδροι, με αποτέλεσμα πόνο και προβλήματα στη στάση του κορμού.

5. Παθοφυσιολογία ή πρόβλημα υγείας: Όταν υπάρχουν φλεγμονώδεις καταστάσεις δημιουργούνται βιοχημικές αλλαγές, ακόμα και στην περιοχή της σπονδυλικής στήλης με αποτέλεσμα την δημιουργία τοξινών, που παρεμβαίνουν στην σωστή λειτουργία του

οργανισμού. Μπορεί να επηρεάσει όλα τα συστήματα του σώματος γιατί προκαλεί υπεξαρθρήματα των σπονδύλων που επηρεάζουν με την σειρά τους το νευρικό σύστημα και κατ’επέκταση παρατηρούμε και προβλήματα εκφυλισμού (γήρανσης):

Πολλές φορές παρατηρείται παραμόρφωση των οστών, δυσκολία να ανταπεξέλθει το άτομο σε καθημερινές του υποχρεώσεις, πρόωρη γήρανση, εκφυλισμός αρθρώσεων και των μεσοσπονδύλιων δίσκων, μείωση ύψους, χρόνια κόπωση, μειωμένη ικανότητα να αντιδράσουμε σε σωματική ή συναισθηματική ένταση. Επίσης, σε περιπτώσεις με έντονο στρες μπορεί να προκληθεί έκκριση ορμονών που αυξάνουν όλες τις καταβολικές δραστηριότητες και τους μηχανισμούς του σώματος, Το έντονο χρόνιο στρες αυξάνει την έκκριση κορτιζόνης, που πλημμυρίζει τα νευρικά κύτταρα και χρονικά τα φθείρει ανεπανόρθωτα.

Όταν η σπονδυλική στήλη αρχίζει να χάνει την καλή της λειτουργικότητα, οι δίσκοι παραμορφώνονται, με συνέπεια δισκοπάθειες, οι οποίες χωρίζονται σε τρεις βασικές κατηγορίες: στένωση, προβολή και κήλη του μεσοσπονδυλίου δίσκου. Οι σύνδεσμοι, οι τένοντες και οι μύες αρχίζουν να σκληραίνουν και να αδυνατίζουν και ως φυσικό επακόλουθο ολόκληρη η σπονδυλική στήλη χάνει τη σταθερότητα, την ελαστικότητα και τη δύναμή της. Όλα δείχνουν ότι υπάρχει μία μειωμένη άμυνα στον οργανισμό μας και πολλά προβλήματα μπορούν να εκδηλωθούν, όπως πονοκέφαλοι, νευραλγίες, οσφυαλγίες, ισχιαλγίες, αυχενικό σύνδρομο, μηχανικά προβλήματα (σκολίωση, κύφωση, λόρδωση κ.α.).

Επιβάλλεται πρώτα να αποκλείσουμε την παθολογία, που αν υπάρχει, χρειάζεται και παράλληλη ιατρική βοήθεια. Ο επιστήμονας της Χειροπρακτικής, εξειδικευμένος σε αυτή την επιστήμη, με συγκεκριμένες τεχνικές ανάλογα με την ηλικία και το πρόβλημα του πάσχοντος χρησιμοποιώντας τα χέρια – εξ ου και η λέξη Χειροπρακτική (πράττω δια της χειρός) - ή με τη βοήθεια μηχανημάτων αποκλειστικά της επιστήμης αυτής, επαναφέρει ή βελτιώνει το πρόβλημα του εκάστοτε ατόμου, ούτως ώστε να επανέλθει στην κανονική της λειτουργία η σπονδυλική στήλη και να ελευθερωθεί το νευρικό σύστημα που μας χαρίζει υγεία, ευεξία και μας γεμίζει ενέργεια.

Η Χειροπρακτική είναι μια τέχνη, μια επιστήμη και μία φιλοσοφία. Είναι μια τέχνη γιατί συμπεριλαμβάνει συνολική εκτίμηση, περίληψη του ιστορικού υγείας και συγκεκριμένες αναλύσεις και αξιολόγηση των δεδομένων - στοιχείων για να μπορέσει να συστήσει ειδικό πρόγραμμα αγωγής για το κάθε άτομο, που περιλαμβάνει συγκεκριμένες ανατάξεις της σπονδυλικής στήλης. Ανατάξεις γίνονται με πολλούς διαφορετικούς τρόπους και τεχνικές για να διορθωθεί ένα υπεξάρθρημα. Είναι μία επιστήμη, γιατί βασίζεται σε επιστημονικά γεγονότα, στο ότι το νευρικό σύστημα ελέγχει τη λειτουργία κάθε κυττάρου, ιστού, οργάνου και συστήματος στο σώμα μας. Είναι μια φιλοσοφία γιατί αναγνωρίζει ότι η δύναμη που δημιούργησε το σώμα, μπορεί να το θεραπεύσει.

O χειροπράκτης δεν σε θεραπεύει, είναι ο επιστήμονας που σε βοηθά στην πορεία της θεραπείας, ώστε να μπορέσει να φέρει το σώμα σου σε μία σωστή κατάσταση για να αυτο-θεραπευτεί. Προσπαθεί να μειώσει ή να διώξει τα εμπόδια, τα υπεξαρθρήματα, για να μπορέσει η ενυπάρχουσα θεραπευτική ικανότητα με την οποία έχει προικισθεί το ανθρώπινο σώμα από τη στιγμή της δημιουργίας του, να φέρει την ίαση.

Η Χειροπρακτική είναι η επιστήμη που εντοπίζει τις περιοχές δυσλειτουργίας, η τέχνη που τα διορθώνει και η φιλοσοφία «εκ φύσεως πραγμάτων για τα οποία δημιουργηθήκαμε».

Επίσης ένα άτομο μπορεί να έχει υπεξάρθρημα και να μην το γνωρίζει. Η λεπτομερής ανάλυση θα δείξει το σημείο και τη σοβαρότητα του υπεξαρθρήματος που μπορεί να έχει. Πολλές φορές το σώμα μας έχει την ικανότητα να διορθώνει από μόνο του πολλά από αυτά τα προβλήματα, καθώς εκτελούμε συγκεκριμένες κινήσεις ή και όταν ακόμη κοιμόμαστε το βράδυ. Όταν όμως δεν διορθωθούν, τότε πρέπει να επισκεφθούμε ένα Χειροπράκτη. O Χειροπράκτης μπορεί με τις ανατάξεις να μας βοηθήσει. Η ανάταξη είναι μια σύντομη, γρήγορη, συγκεκριμένη, μηχανική κίνηση που χρησιμοποιεί τη σωστή δύναμη στο συγκεκριμένο σημείο των αρθρώσεων που δεν λειτουργούν σωστά στην ακριβή δεδομένη γωνία, στη σωστή στιγμή. O στόχος να επιτευχθεί η κίνηση στην άρθρωση, βοηθά τη μείωση της νευρικής παρεμπόδισης. Οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται είναι με τα χέρια ή χειροπρακτικά βοηθήματα..

Άνθρωποι που έχουν χειρουργηθεί, συχνά παρουσιάζουν αστάθεια πιο πάνω και πιο κάτω από το σημείο της επέμβασης. Αποφεύγοντας πάντα το σημείο που χειρουργήθηκε, βοηθάμε τη σωστή λειτουργία των υπολοίπων αρθρώσεων. Κάθε άτομο έχει διαφορετικό τρόπο αντιμετώπισης αναλόγως της ηλικίας, της κατάστασης και του προγράμματος υγείας που έχει χαραχθεί για αυτόν.

Υπάρχουν άνθρωποι που κινούν εσκεμμένα διάφορες αρθρώσεις και ακούν κάποιο ήχο, αυτό δεν είναι ανάταξη όπως νομίζουν, μπορούν όμως έτσι κινητοποιώντας μία άρθρωση που έχει αδύνατους μύες

και συνδέσμους να προκαλέσουν μεγαλύτερο πρόβλημα. Οι ανατάξεις είναι συγκεκριμένες και χρειάζονται χρόνια σπουδών για να τις κατακτήσει ο Δρ. Χειροπρακτικής. O αριθμός των ανατάξεων διαφέρει από άτομο σε άτομο, εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, μερικοί μπορούν να δουν διαφορά στην πρώτη επίσκεψη, στην πρώτη ή δεύτερη εβδομάδα. Οι χρόνιες περιπτώσεις χρειάζονται χρόνο.

H υγεία μας επηρεάζει σε ότι κάνουμε και είναι ότι πολυτιμότερο έχουμε. O καθένας από μας είναι ελεύθερος να εκτιμά την υγεία του όπως νομίζει. Η Χειροπρακτική ως μέθοδος είναι ασφαλής, φυσική και αποδεδειγμένη επιστήμη. Εκατομμύρια άνθρωποι απολαμβάνουν τα ευεργετικά της αποτελέσματα σε όλο τον κόσμο.

Είναι μια επιστήμη που απαιτεί σήμερα αρκετά έτη σπουδών στο εξωτερικό. Η εκμάθησή της δεν είναι δυνατόν να γίνεται στο πλαίσιο κάποιων σεμιναρίων. Στην Ελλάδα υπάρχει ο Ελληνικός Σύλλογος Χειροπρακτών, που μπορείτε να απευθυνθείτε και υπάγεται στο European Union of Chiropractic.